Mevrouw K. de Winter Management Centrum VNO-NCW Koningin Astridboulevard 23 2202 BJ NOORDWIJK Datum: 23 oktober 2001 Betreft: 26 OKTOBER-BORREL Kenmerk: JH/KdW20011023 Nijmegen, dinsdag 23 oktober 2001 Beste Karin, Het is alweer een hele tijd geleden dat ik je een schrijven heb doen toekomen. Ik vond in mijn administratie de brieven AFSPRAAK TER ATTENTIE VAN DE DIRECTIESECRETARESSE VAN DE BAAK TE NOORDWIJK D.D. 19 JULI 1995, RELATIEGESCHENK TER ATTENTIE VAN DE DIRECTIESECRETARESSE VAN DE BAAK TE NOORDWIJK D.D. 4 APRIL 1996, EVALUATIE LOOPBAANADVIES TER ATTENTIE VAN DE DIRECTIESECRETARESSE VAN DE BAAK TE NOORDWIJK D.D. 17 JULI 1996 en HUISHOUDELIJKE KLUSJES D.D. 16 OKTOBER 1996 TER ATTENTIE VAN DE DIRECTIESECRETARESSE VAN DE BAAK TE NOORDWIJK. In verband met de ontwikkeling van INSTITUTO CERVANTES HOLDING LIMITED heb ik af en toe emailverkeer gevoerd met Nicolette Stegge. Mijn laatste verzoek aan haar omtrent de ledenlijst van de Baak-kring. Zij heeft mij laten weten dat verzoek aan jou te hebben doorgegeven. Daarvoor heb ik haar mijn complimenten doen toekomen. Jij hebt immers als directie-secretaresse al heel wat directies meegemaakt, zien komen en gaan. Het afgelopen weekend was ik weer eens in Noordwijk. Vanzelfsprekend ben ik bij die gelegenheid even bij de bar op bezoek gegaan. Ik zag dat daar aanstaande vrijdag een borrel wordt georganiseerd voor oud-medewerkers van de Baak. Zondagochtend ben ik nog even langs gegaan om het tijdstip (16.30-18.30) te verifiëren. Daarbij heb ik de dienstdoende receptioniste gevraagd of er ook uitnodigingen zijn verzonden. Ik ga ervan uit dat Marijke Foudraine-Kranenburg zich van die taak heeft gekweten onder het motto "als er een feestje is ben je er altijd bij". Die uitnodiging zal dan inmiddels op mijn adres in Spanje zijn aangeland, terwijl ik momenteel in Nederland vertoef. Zo is het althans met de uitnodiging voor het Special Event op 14 juni verlopen. Zonder tegenbericht ga ik er dan ook vanuit dat ik vrijdag welkom ben, zoals de receptioniste heeft laten weten. Op deze eerste dag van het Spaanse Staatsbezoek heb ik dan ook de eer jou - mede ten behoeve van Harry - mijn geschreven stuk terzake aan onze Minister-President te doen toekomen alsmede hieronder mijn persoonlijke werkverslag van het afgelopen weekeinde tot en met heden. Ik heb vernomen dat de directie thans tot één man is teruggebracht. Dat lijkt mij niet zo leuk voor Harry, alleen op dat kamertje. Ik leef met hem mee. Met hartelijke groet, John L. Van der Heyden Nijmegen - Nederland

Maandag 22 oktober 2001 - Verliefd op het Werk
Rob Hoogland - bedenker van de Cable Turtle (of "Purple") - slaat vandaag weer eens de spijker op de kop met het volgende artikel. DISCUSSIE Met een dergelijke gedachte reed ik op vrijdagmiddag met mijn Nassaublauwe Nissan Micra met kenteken 86-FB-FP naar 's-Gravenhage, na van Dr. Dofferhoff te hebben vernomen dat mijn leverfunctie weer is hersteld (nieuwe afspraak vrijdag 1 februari 2002 11.30 uur). Onderweg vernam ik via de radio dat Máxima Zorreguieta een ongeluk had veroorzaakt in de omgeving van Paleis Huis ten Bosch. Om 15.00 uur bereikte ik de Nieuwe Parklaan 97, niet ver van het Circustheater, waar de musical AIDA van ELTON JOHN in première ging. Tot 16.00 uur daar een rondje gelopen.

Om 16.00 bleek mevrouw Reijns mijn voicemail al te hebben ingesproken. In het bezit zijnde van mijn stuk Spaans Staatsbezoek aan de Minister-President liet zij mij weten niets anders voor mij te kunnen doen dan een licentie-overeenkomst op te maken met de Spaanse Vereniging Instituto Cervantes in Madrid tegen een tarief van Hfl. 250,- per uur. Ik heb haar laten weten dat Nauta-Dutilh dat in 1992 al heeft opgemaakt. Het is volgens haar dus raadzaam om met de Spanjaarden in contact te treden. Ik laat de onderhandelingen op dit moment echter graag aan de Minister-President, Señorita Zorreguieta en Prins Carlos de Bourbon Parma over, de zoon van Prinses Irene. Ik realiseerde mij daarbij dat ik mij in deze fase van de ontwikkeling van ons bedrijf onmogelijk als 'Spin in het Web' aan mijn verantwoordelijkheden kan onttrekken in verband met alle commitments die ik inmiddels ben aangegaan. Daarom ben ik nadien naar het landgoed De Horsten gereden in WASSENAAR (16.30).

Er wordt thans druk bezuinigd. Op het terras was er geen bediening. Mijn kopje cappucino diende ik dus zelf te gaan halen, op een soortgelijke wijze als in het Carlton Hotel tijdens Prinsjesdag 1996. Ik heb wel de gelegenheid gehad om mijn Nassaublauwe balpen van de Stichting Cervantes Benelux aldaar te tonen. Vandaar naar Noordwijk. Bij mevrouw Van Schie aan de Quarles van Uffordstraat 92, waar ik voor het laatst - voor zover ik mij nog kan herinneren - heb gelogeerd in de nacht van 21 op 22 april 1992. Direct na mijn koffer in de grote slaapkamer te hebben gezet ben ik naar de Baak getogen om te zien hoe mijn collega's het maken. Gezellig bijgepraat aan de bar. De enige bekenden die ik trof waren Ed Hagendoorn, Gert-Jan van Wijk en Annemarie de Jong. Aangezien zij in een intensief onderhoud met elkaar leken te zijn gewikkeld heb ik ervoor gekozen niet te interveniëren tijdens hun kostbare tijd. Bij mijn vertrek heb ik Gert-Jan nog gecomplimenteerd met zijn presentatie op 20 juni van dit jaar. Ik heb hem toegezegd hierop nog terug te komen. Op vrijdag 26 oktober is er op de Baak een borrel voor oud-medewerkers. Vandaar naar Huis ter Duin. De Egyptische barman van de koffiebar blijkt daar niet Sammy Gomosa te heten, maar Sammy Ben Kaïd. Hij is afkomstig uit Alexandrïe en bleek in het verleden al onjuist te zijn voorgelicht door zijn oude schoolvriend die thans in Londen een warenhuis runt. Het zit allemaal nog steeds niet lekker aangaande de berichtgeving door de pers. Dit probleem heb ik ook nog even met de heer Louis van Dijk besproken, kort voor zijn jubileumconcert aldaar. Bij het verlaten van het Hotel stond mijn favoriete auto, de Rolls Royce Silver Seraph al klaar.

Deze foto dateert nog van 14 augustus 1998. Ik heb hem in het kader van het Business Plan Contest bij Hessing gefotografeerd in De Bilt en Liesbeth nadien verzocht hem op de balans te plaatsen van de holding. Daartoe heb ik de brochure in die tijd bij de receptie van de Baak afgegeven. Ik prefereer de goud/zilverkleurige versie die ik voor de ingang van Huis ter Duin aantrof en in de verstrekte brochure staat afgebeeld. Ik begon mij vrijdagavond gaandeweg te realiseren hoe verliefd ik ben geweest op mijn werk in de periode 1989-1991. Alles moest wijken voor Nieuw Elan. Gezellig was vooral de borrel ná het werk op vrijdagmiddag in de Bentley bar van Hotel Oranje. Vandaar dat ik dat nu - na een kort bezoek aan de Harbour Lights en het nuttigen van een lasagne in La Galleria - weer een keer heb overgedaan. Ik raakte er eerst in gesprek met een echtpaar uit Maastricht over onze grafelijke familietak in Kasteel Terworm en daarna met een Engelse jongedame uit East Anglia. Zij was daar - naar haar zeggen - voor een congres over networking. Ik heb haar laten weten dat ik in dat verband op 29 april 1997 ook een bezoek aan haar landstreek heb gebracht, t.w. Diana's geboortegrond te Kings Lynn, nadat Sergeant David Sharp mij op ETON COLLEGE had geadviseerd "to stay away from the Royal Palaces for the time being".

Reden waarom ik op die dag heb afgezien van een bezoek aan Sandringham. Ik heb de Lady tevens laten weten dat ik thans in Zuid-Spanje woon. Zij is daar - naar haar zeggen - vooral bekend in het plaatsje Frigiliana. Vandaaruit heb ik in 1992 nog een kompas meegebracht voor Liesbeth, om samen de juiste koers te bepalen. Die cirkel was dus weer gesloten vrijdagavond. Voor het vertrek uit het hotel nog laten weten dat mijn Business Plan voorziet in een tweejaarlijks terugkerend congres met Nederlandse, Britse en Spaanse Managers. Het ene jaar aan de Nederlandse westkust, het andere jaar aan de Spaanse zuidkust. In hoevere we Engeland hier nog bij betrekken dienen we nog met Tony Blair te overleggen zodra hij van zijn Afghaanse avonturen is verlost.

Zaterdag 20 oktober 2001
De Telegraaf meldde op deze dag over mijn
beoogde Argentijnse beleidsmedewerkster: Politie neemt blaastest af Máxima botst tegen Smart. Het bericht deed mij automatisch denken aan het bezoek dat ik op 26 juni 1999 aan Wassenaar heb gebracht en nadien aan de Engelenburg in Brummen. Hiervan nog enkele beelden.

Deze zaterdag begon echter met een wandeling door Noordwijk. Harry Mens was inmiddels al met zijn televisie-opnamen begonnen in 't Elfde Gebod ("U zult genieten"). Eerst langs het door de heer Jos Kraan gerestaureerde pand aan de Parallelboulevard 302-304.

Hij heeft er klaarblijkelijk met hart en ziel aan gewerkt. Ik denk hierbij terug aan de deur die we verschillende keren met gemengde gevoelens hebben verlaten. Een pand met geschiedenis, waarbij ik onder meer terugdenk naar de dag waarop zowel Nieuw Elan als RegioBaak onder mijn regie moesten worden verhuisd, alsmede de samenwerking van mijn collega die mij vooruit was gesneld om het pand in zijn geheel een stevige schoonmaakbeurt te geven en Henk Lulofs ons persoonlijk koffie met broodjes kwam serveren op een kale vloer.

De binding met ons vorstenhuis is hier nog steeds een sterke historische realiteit. De volgende beelden onder het motto 'a galopar, a galopar, hasta enterrarnos en el mar' lopen alweer vooruit op de komende Wereldruiterspelen 2002 in Jerez de la Frontera en maken opnieuw duidelijk hoezeer de dames in Noordwijk zijn geëmancipeerd nu het Palace Hotel haar 'gat' heeft behouden en een nieuwe lokatie heeft gevonden.

Met die gedachte ging ik terug naar de plaats waar op 31 augustus 1997 mijn eerste boek een einde heeft moeten nemen. De plaats waar ik dacht mijn voorbereidingen voor het nieuwe Nederlands-Britse familiebedrijf te kunnen afronden. Er waren geen bekenden, anders dan een jongedame die ik vandaag nog in Van der Meydens roddelblad ben tegengekomen, met de naam Sanne Wallis de Vries. Op het terras heb ik een dame nog mijn geplande holdingstructuur uiteen kunnen zetten. Een voormalige hostess van Evenements Reizen te Torremolinos.

Na met tevredenheid te hebben vastgesteld dat Vera Mann samen met Peter Faber het thema van Pieter P. Van Der Hijden heeft overgenomen ben ik in North End op de hoek van het Rapenburg in Leiden op bezoek gegaan. Mijn kerstkaart van 1997 heeft daar een permanente plaats verworven. Van hieruit weer naar Noordwijk terug. Opnieuw naar La Gallería, waar een Italiaanse zanger mijn oren van het hoofd zong en ik dientengevolge een overzichtelijke lokatie moest kiezen, zoals normaal te doen gebruikelijk.

Zondag 21 oktober 2001
Voor het ontbijt was ik te laat in Hotel Restaurant De Admiraal aan de Quarles van Uffordstraat 81. Ik heb er nog gelogeerd op de dag van de verhuizing, op kosten van de Baak. Dus gewoon een croissantje onder de Vuurtoren (again). Vervolgens mijn familie-onderzoek voortgezet in Wassenaar. Op de gevel van het stadhuis De Paauw trof ik dit familiewapen.

Nadat ik dit wapen had gefotografeerd en ik mij de vraag had gesteld of ik nog ooit van die zaal gebruik zou maken - er zijn in het verleden nogal wat verstandshuwelijken gesloten -, werd ik door een van de twee beheerders uitgenodigd een kijkje te nemen in de schilderijententoonstelling die daar op dat moment plaatsvond onder de voorwaarde dat ik het gastenboek zou tekenen. Ik heb de heren daarbij uiteengezet dat volgens mijn genealogiestudie de Familie Van Wassenaar uit ons familiegeslacht is voortgekomen in de tijd dat wij ons in de middeleeuwen vanuit de steden Brugge en Gent aan de Hollandse westkust vestigden. Bij het zicht van de wassende maan boven de Noordzee heeft de Familie de wassende maantjes in hun wapen opgenomen en zich nadien Van Wassenaer genoemd. Opvallend is daarbij de afbeelding van de Spaanse vlag in twee van de vier kwartieren van het wapen.

Dit beeld deed mij denken aan Frogmore House bij WINDSOR CASTLE. Ik heb de heren uiteengezet dat ik dat buitenverblijf van H.R.M. Queen Elizabeth in augustus 1997 heb bezocht, alsmede de reden hiertoe. Zij verstrekten mij vervolgens hun brochure Van Paleis tot Raadhuis. De naam Van der Heyden ben ik nergens tegengekomen. Daar heb ik gisteren een einde aan gemaakt door het gastenboek met paarse inkt te tekenen. De naam Der Nederlanden is mij welbekend. Zo werd vorige week bekend dat een zekere Frederik Hendrik (Frank) der Nederlanden uit Hillegom een nazaat zou zijn van een van de Oranjes. Zo heb ik in HARDERWIJK ook ooit een docent gehad met dezelfde familienaam en de voornaam Roel. Een zeer gewaardeerde docent Engels, zowel in de tijd van NIOW V.O.F. als NIOW-Talen B.V. Hij werkte uitstekend samen met mevrouw E. Prins-Krikke, vermeld in mijn brief Spaans Staatsbezoek aan de Minister-President. In mijn verdere zoektocht naar eventuele voorouders kwam ik in de Residentie in de J. VAN DER HEYDENSTRAAT volgens het 100.000 stratenboek van Shell. Het geeft al direct aan dat mijn familienaam nu eens met een "ij" en dan weer met een "y" wordt geschreven.

Om meer over Heydanus te weten te komen ben ik van hieruit naar Delft gereden. Enige tijd geleden is onze goede vriend Bill Clinton daar blijkbaar ook al naar mijn vermoedelijke voorvader op zoek gegaan, getuige bovenstaande foto.

In mijn zoektocht kwam ik uiteindelijk uit in het Museum Het Prinsenhof aan de Oude Delft. Een grote foto van dit historische gedeelte van "Royal Delft" hangt hier in Nijmegen ook in het flatgebouw, hetgeen het spoorzoeken alweer iets eenvoudiger maakt.

Prins Willem van Oranje, ook wel De Zwijger genoemd, heeft hier de laatste jaren van zijn leven doorgebracht en is hier door een Fransman met de bijnaam Balthasar Gerards in 1584 geliquideerd.

De twee kogelgaten bevinden zich nog in de muur van het trappenhuis waar hij is neergeschoten. De vraag blijft overeind waarom Willem "De Zwijger" werd genoemd. Waarover zweeg hij dan precies? Van Heydanus is geen spoor in de Prinsenhof te bekennen.

In de tuin trof ik wel een boom aan die precies op mijn negende verjaardag - 9 november 1956 - is geplant en van de Willemslinde te Dillenburg afkomstig is. Er moet een wetmatigheid zijn die de verwantschappen aantoont. Heydanus kwam ook regelmatig op de Dillenburg in de tijd dat hij godsdienstleraar was aan het Hof van de Keurvorst van de Palts te Heidelberg.

En Jan van der Heijden was niet alleen uitvinder van de brandspuit. Hij heeft honderden schilderijen geschilderd. Eén van zijn bekendste doeken is het schilderij van Paleis Huis ten Bosch.

Hij is ook één van de eersten geweest die de familienaam in ere heeft hersteld nadat de Spanjaarden door Heydanus' hagepreken het land waren uitgejaagd. Waarover sprak de heer met de oranje stropdas vorige week maandag 15 oktober in Hotel des Indes met de woorden "Hij is levensgevaarlijk"? Ik mag aannemen dat hij van Paleis Noordeinde afkomstig was. Ook stel ik mij de vraag waarom mijn eenmalige fietstocht door de Willem de Zwijgerlaan te Oegstgeest ooit met de term stalking is aangeduid. Willem was het eerste vermoedelijke familielid die de titel Prins van Oranje is gaan voeren. Ridder Gillis van der Heyden is al in 1306 in het huwelijk getreden met ene Marguérite van der Hamayde d'Auvaing. Hij kreeg een aantal nazaten met de naam Ridder Wilhelmus van der Heyden, waarvan Wilhelmus V van der Heyden gehuwd was met barones Jossine van Landas, die een zoon met de naam Caspar I hebben voortgebracht. Hieruit is baron Caspar II Franciscus van der Heyden gesproten. Over hem las ik: Caspar Franciscus baron van der Heyden de la Bruyère van Marcke en Ronnen, Melden, Nukercke, Berchem, Quaremont, Zulzeke, Etichove, Overchruchten, Kerchem, etc. Hij heeft de Heerlijkheid Maercke en Ronnen tot stand gebracht, dat uit 15 tot 16 dorpen bestond met toebehoren, in de Raad van Vlaanderen op 9 december 1615 op verzoek van Heer Philip Frans van Locquenghien, baron van Pamele. Het feodale hof werd verplaatst naar de gemeente Melden, een plaats in Oudenaarde, en de vazallen werden gekozen uit de inwoners van de heerlijkheid. En ga zo maar door. De naam Van der Heyden ben ik in Delft gisteren echter niet tegengekomen. Van het portret van Prins Filips Willem, die in Alcalá de Henares is opgevoed, was geen foto te koop. Ook kreeg ik geen toestemming om er een foto van te maken, hoewel ik de receptionist van De Prinsenhof mijn pen van de Stichting Cervantes Benelux heb getoond. Reden waarom ik nadien weer naar De Engelenburg ben teruggekeerd, waar Jurgen mij liet weten dat de Spanjaarden in 1624 De Engelenburg totaal hebben verwoest en ogenblikkelijk de traditionele Brugse Straffe Hendrik voor mij liet inschenken en daarbij een nieuwe Candle in the Wind heeft opgestoken.

De vervangster van Erna Hartlief-Zwart is Anne Els Holweg geworden voor de reserveringen. Ik raakte nadien in gesprek met een echtpaar uit Brummen over de uitgave van mijn boek. Dit is nog maar het begin, zoals ik op De Paauw ook heb laten weten aangaande het aanstaande huwelijk van onze kroonprins en Señorita M. uit Buenos Aires. Ná 02-02-2002 begint het échte werk pas. Vandaag bezochten zij de provincie Limburg en namen plaats op het terras waar ooit Koningin Wilhelmina en Prins Hendrik hebben gestaan in gezelschap van Jonkvrouw Maria Josephina Ernestina Alexandrina van der Heyden, echtgenote van toenmalig Minister-President Jonkheer Charles Joseph Marie Ruys de Beerenbrouck. Morgen vindt het staatsbezoek plaats van de Spaanse vorsten. Ik hoop van ganser harte dat de familienaam dan weer in ere wordt hersteld. In dat verband zal er in de hoofdstad van Friesland ook nog het een en ander dienen te gebeuren afgaande op het volgende bericht. Boete van 50 mille per uitlating 'muilkorft' Leeuwarden Zwijgplicht rond burgemeestersrel In ieder geval ben ik al buitengewoon gelukkig dat British Airways heeft besloten de samenwerkingsgesprekken met KLM opnieuw te openen. Uiteindelijk zal er in Europa naar mijn inzichten nog maar één sterk luchtvaartbedrijf overblijven: de KONINKLIJKE LUCHTVAART MAATSCHAPPIJ CERVANTES. De eerste voortekenen zijn daarvan al zichtbaar.

Lot noodlijdend Swissair beslecht
Ik ben benieuwd of ze er nog in slagen de Bank Cervantes Benelux van de grond te krijgen. Met de verkoop van een paar repen chocola komen ze niet meer rond. In dit verband heeft het volgende emailverkeer plaatsgevonden met de initiator van het overleg te Maarn in 1986, onder meer met de heer Van der Dussen uit Amstelveen, wiens familiegeschiedenis eveneens aan De Paauw in Wassenaar is verbonden.

Dinsdag 23 oktober 2001
Zojuist verneem ik dat het
Spaanse Koningspaar drie dagen in Nederland verblijft. Tot donderdag dus. Die borrel is op vrijdag dus goed gepland. Mijn beoogde Argentijnse beleidsmedewerkster wordt inmiddels al als aanstaande koningin van Nederland aangeduid. Ik denk dat er een nog belangrijker rol voor haar ligt weggelegd tenzij er functies zijn te combineren. Prins Edward stopt met tv-programma's koningshuis. Voor de verfilming van mijn boek is dit een nieuwe kans voor Leon de Winter.13.09 Ik ontving ook nog een schrijven van mijn Justitiële vrienden uit de Friese hoofdstad met de tekst: Centraal Justitieel Incasso Bureau Postbus 1794, 8901 CB Leeuwarden, Telefoon 058 - 2342130 Verzenddatum: 24 okt 2001 Vervaldatum: 19 dec 2001. AAN: HEYDEN VAN DER J. L. ZWANENVELD 91-31 6538 SJ NIJMEGEN BESCHIKKING Beschikkingsnummer: 09045998792 Kenteken voertulg: 94GHLT. Met het voertuig met bovenstaand kenteken is een verkeersvoorschrift overtreden. Dit kenteken staat volgens het kentekenregister op uw naam geregistreerd, of uit een schriftelijke huurovereenkomst is gebleken dat u op het moment van de overtreding huurder was van bedoeld voertuig. Daarom is een administratieve sanctie aan u opgelegd. De gegevens van de overtreding en het verschuldigde bedrag staan hieronder vermeld. Uw betaling moet voor de vervaldatum op de rekening van het CJIB zijn bijgeschreven. Zie ook punt 6 op de achterzijde van deze beschikking. Bent u het met deze beschikking niet eens, dan kunt u hiertegen schriftelijk beroep instellen bij de officier van justitie, Postbus 9032 6800 EP Arnhem. Let op: de officier van justitie moet uw beroepschrift uiterlijk op 05 dec 2001 hebben ontvangen! Meer informatie over het instellen van beroep bij de officier van justitie vindt u op de achterzijde onder de punten 1 en 2.

omschrijving overtreding: OVERSCHRIJDING VAN DE MAXIMUM SNELHEID BINNEN DE BEBOUWDE KOM (GEDRAGSREGEL) TOT EN MET 10 KM PER UUR feitcode: S100A

pleegdatum : 06 jul 2001 tijdstip: 23.45
gemeente : Niimegen
plaats : Nijmegen

plaatsaanduiding : WIJCHENSEWEG TER HOOGTE VAN DE WOONBOULEVARD
toegestane snelheid: 50
geconstateerd: 60( nameetcorrectie)
feit geconstateerd door: Bureau Verkeershandhaving
administratieve eenheid : Parket OVJ Arnhem
kenmerk: 97675 fotofilmnummer: 060709071T

Etc. etc. Hiertoe citeer ik mijn dagboek. "Zaterdag 7 juli 2001 Dit verhaal heb ik gisteravond laten lezen aan de eigenaar van de sauna De Bakenberg aan de Bakenbergseweg 66 in Arnhem. De enige sauna die Arnhem bezit. Voordien had ik om 16.30 de huurauto opgehaald bij garage Koops in Nijmegen, een Nissan Micra met kenteken 94-GH-LT.

De eerste keer dat ik daar een auto heb gehuurd was van 31 juli tot en met 11 augustus 1996. Het betrof toen een donkergroene Nissan Almera met kenteken NP-FB-28. Ik moest hier ogenblikkelijk aan denken toen ik voor de sauna een gele en een rode auto (Seat Marbella) voor de deur zag staan.

Zo werd ik op 1 augustus 1996 op de camping in Laleham door een rode en gele auto ingesloten nadat ik met de Almera het terrein was opgereden.

Die auto's hadden toendertijd echter een Spaans kenteken. Voor het betreden van de sauna ben ik nog even langs het huis gereden van de heer Truijens, aan de Poggenbeekstraat 36.

Uitsluitend ter oriëntatie. In de sauna heb ik eerst een gesprek gevoerd met de eigenaresse, een vriendelijke dame uit de gezondheidszorg, die naar haar zeggen, in het verleden regelmatig in Croydon kwam bij Londen. Reden waarom ik haar heb uitgelegd waarom ik het Gelredome graag omgedoopt zie in Prinses Diana Stadion. Haar echtgenoot Jos vertelde mij dat hij fysiotherapeut is en een deel van zijn opleiding heeft gehad in Cristal Palace. Daar heb ik nog gekampeerd in 1966. Jos is naar zijn zeggen - zoals Jan Stappenbeld - vooral gespecialiseerd in de behandeling van topatleten, waaronder de Nederlandse turnploeg. Hij is bevriend met de heer Heineman, die volgens zijn echtgenote ook deel uitmaakt van de zogenaamde Vrienden van Vitesse, zoals vermeld in het artikel in de Telegraaf van donderdag 5 juli.

'Vrienden van Vitesse'. Jan Snellenburg, Cor Guijt en Herman Veenendaal, belangrijke mensen achter Vitesse, richtten razendsnel de stichting 'Vrienden van Vitesse' op, waarbij zich nog acht andere sympathisanten aansloten. Samen staan ze garant voor liefst 20 miljoen gulden, waarmee oude schulden afgelost kunnen worden. Ik heb dit initiatief een moedig besluit genoemd als tussenoplossing en laten weten dat het hier niet bij kan blijven. Uiteindelijk dient de FC Cervantes Arnhem te worden omgebouwd tot een Europese Topper. Vervolgens had ik een aardig onderhoud met een heer uit Groningen. Onder meer omtrent de 'verkeerde signalen' die Tineke Netelenbos tot op heden regelmatig heeft afgegeven waardoor de Nederlandse Spoorwegen in grote problemen zijn geraakt ondanks het vertrouwen dat ik in een eerder stadium in haar had gesteld, hetgeen zij persoonlijk heeft bevestigd.

Onder meer de 'beloning' voor het stakende personeel met een boete van twintig miljoen aan de directie. Het getuigt helaas van weinig visie van onze voormalige staatssecretaris van Onderwijs, Cultuur en Wetenschappen. Het meeste genoegen heb ik echter beleefd aan het gesprek met een mevrouw uit Noordwijk. Oude herinneringen. Onder meer omtrent de nieuwe bestemming van ons voormalige kantoorpand aan de Parallelboulevard. De laatste keer dat ik dit pand heb bezocht was op 16 juni 1999. Nadien nog een gesprek met een 24-jarige jongeman uit ROTTERDAM, die sinds drie weken in Arnhem woonachtig is en daar een circusschool heeft opgezet. Ik heb hem van mijn relatie met Diana Spencer in kennis gesteld en hij merkte daarop op dat hij nog maar weinig meer over 'haar vriend' Dodi heeft gehoord. Daarop heb ik hem in kennis gesteld van mijn onderhoud met Vera Mann, met name naar aanleiding van de scène in de musical Diana waarop zij voor de spiegel stond met de woorden "Oh John, Oh John" en er daarna Travolta aan toevoegde. "Dat is de grootste afknapper die ik heb meegemaakt", heb ik Vera daarbij laten weten. "John Travolta mocht blij zijn dat hij met My Lady mocht dansen." Rond 23.15 ben ik via het centrum van Arnhem naar Nijmegen teruggekeerd. Kort voor het stoplicht tussen de brug over het Maas-Waalkanaal en de eerstvolgende rotonde op de Wijchenseweg zag ik twee felle flitsen, zoals men kennelijk ook in de Pont de l'Alma heeft waargenomen in het eerste uur van 31 augustus 1997. Het klopt dus precies. Hoewel het niet mijn gewoonte is om te reageren op de gebiedende wijs, ben ik de dames en heren van Justitie in Arnhem en Leeuwarden zeer erkentelijk voor deze reminder. Bovendien trof ik ook nog de foto aan van de auto die vrijdagavond al voor de deur stond voor Huis ter Duin en waarvan ik daadwerklijk verwacht dat hij in de holding is of wordt opgenomen. Teneinde de onderhandelingen van de Minister-President niet te verstoren - het bedrag kan immers ook nog in mindering worden gebracht van mijn vordering op de staat ten behoeve van de stichting - heb ik besloten het gevorderde bedrag ad Hfl. 60,- onmiddellijk te voldoen op persoonlijke titel.

ROLLS ROYCE SILVER SERAPH

 

NOUS MAINTIENDRONS

26 OKTOBER 2001 SPAANS STAATSBEZOEK TER ATTENTIE VAN HARRY STARREN VAN DE BAAK

ALLE RECHTEN VOORBEHOUDEN