Datum: Woensdag 29 september 2004 Betreft: NIEUWE START Kenmerk: 20040929JHLH Dear Elizabeth, Gisteren heb ik een periode van zeven jaar van mijn leven afgesloten. Mijn voorspelling, zoals beschreven in mijn brief Zeven jaar alleen van gisteren is inderdaad uitgekomen. Aangehecht de verbeterde versie. Niemand dus. En eigenlijk was ik daar wel gelukkig mee. Het was een zware dag. Ik heb mijn hart even kunnen luchten bij het loket van Het Loo waar de kaartjes voor de rondleidingen worden verkocht. En mijn verhaal verteld. Om klokslag 14.00 uur heb ik de vier foto's in de Anglicaanse kapel achtergelaten als blijvend getuigenis van wat ons bindt. Vanaf 14.30 heb ik deelgenomen aan een rondleiding door de tuinen. Ik werd al direct door de gids begroet met de woorden "Mijn Heer Van der Heyden. U bent al beroemd." Twee groepsleden kwamen uit Ermelo.
Nadien heb ik een bezoek gebracht aan een klokkententoonstelling uit de tijd van Huygens in de rechtervleugel van het paleis, waar ook het museum van de Kanselarij der Nederlandse Ridderorden is gevestigd. Ik heb er gesproken met een Engelsman die op het punt stond naar Brussel en Londen terug te keren. Hij liet mij weten Diana ook persoonlijk te hebben gekend. Hierop heb ik hem onderstaande foto's getoond en de onderste aan hem meegegeven.
Hij vertelde mij met stelligheid dat de op de boven afgebeelde foto uit Kensington High Street op 21 april 1997 10.00 uur afgebeelde paars-rode dame niet de Prinses van Wales schuilgaat. Ik meen in de man met de baard echter wel haar gesprekspartner priester Patrick Gelli te hebben herkend, waar zij volgens Andrew Morton regelmatig op bezoek ging.
Na het gastenboek te hebben getekend onder een bericht van iemand uit Argentinië ben ik naar de Engelenburg in Brummen gegaan. Daar trof ik uiteraard wel goede bekenden en werd al direct hartelijk ontvangen door Alma Cuypers. Men had al een bos witte rozen onder het beeldhouwwerk met de engelen geplaatst.
Wellicht ten overvloede merk ik op dat deze roos op 21 april 1997 de naam Princess of Wales heeft gekregen. Dus op de dag dat ik bovenstaande foto van de paars-rode dame heb gemaakt in Kensington. Aangezien Diana op die dag deze rozen on official occasion in ontvangst heeft genomen ligt het voor de hand dat de hierboven vermelde Engelsman het gelijk aan zijn zijde heeft. Kensington Palace ligt echter op tweehonderd meter van de plaats waar ik de foto heb gemaakt en in een dag kan er veel gebeuren. Ik mag aannemen dat zij niet de hele dag binnen bleef zitten in dat paleis.
In de bar was het al direct gezellig. Er waren twee groepen te gast. De Beukelaar Groep deed mij denken aan Edwin de Beukelaar die mij tijdens zijn loopbaanadvies aan mij heeft verteld: "Er zijn maar twee vrouwen in jouw leven, Liesbeth en Diana", waarop ik heb geantwoord. "Ja, Diana is dood. Nu blijft er nog maar eentje over."
Ik heb ook gesproken met een medewerker van de Gemeente Amstelveen. Ik heb hem laten weten dat ik daar in het verleden ook taalcursussen heb georganiseerd in de School 'Panta Rhei'. Mijn districtleidster was daar mijn docente Frans DRS HELEN PORCELIJN. Helen staat aan de basis van mijn veranderingstraject in 1985. Zij was een regelmatig bezoekster van de sociéteit Arti op het Rokin in Amsterdam. Daar heeft zij Peter Stoks leren kennen. Peter Stoks werkte als marketing-manager voor het Amsterdamse Arbeidsbureau aan de Singel. Hij heeft mij goede ideeën aan de hand gedaan. Op de eerste plaats een op marketingstrategieën gebaseerde cursistenwervingsactie in samenwerking met het communicatiebureau WVG van Wim van Gerwen op de Herengracht in Amsterdam. Rond die tijd was ook het idee van de oprichting van een tolkenschool ontstaan tijdens gesprekken die ik heb gevoerd op het Ministerie van Onderwijs, Cultuur en Wetenschappen te Zoetermeer. In die tijd had ik tijdens de nascholingscursussen voor docenten Spaans in Han-sûr-Lesse in België o.l.v. Cees van Esch en Marc van der Linden goede contacten opgebouwd met Belgische collega-docenten Spaans. Enkelen gaven Spaanse les op tolkenscholen in Brussel en Gent. Op twee vrije dagen ben ik daar met Peter Ottenhoff te gast geweest. In Brussel in aanwezigheid van mevrouw Anique van der Does de Willebois. Haar zoon werkte bij George Görtemöller op het NCH. Daarbij stel ik voorop dat ik in die tijd nog van plan was om die nieuwe activiteit in 'het NIOW' onder te brengen. Op dat moment bezochten wij Brussel dus namens 'het NIOW'. Gaandeweg werd echter duidelijk dat mijn positie binnen die constructie geen basis vormde om hierin nog langer te investeren. Afgelopen zondag heb ik in Wellecom die juridische constructie nog eens uiteengezet aan de medewerker van Wolters/Kluwer. 'Het NIOW' bestond uit twee bv's met dezelfde naam. NIOW BMO BV en NIOW Talen BV. Boogaard en de Vries hadden in NIOW BMO ieder de helft van de aandelen en in NIOW Talen BV een derde deel. Ik was dus slechts voor een derde deel aandeelhouder en zat dus volledig klem in die constructie die steeds onwerkbaarder werd. Logisch dat ik ziek werd. Mijn districtleidster in Zwolle, mevrouw Margot Hupkes, had mij al eerder laten weten "John, jouw hoofd hangt al in de strop". Welaan geen positief vooruitzicht. Desalniettemin bleef ik wel als boegbeeld dienstdoen zoals mijn foto uit de brochure in brief De Open Deur aantoont.
Op advies van een functionaris van het Ministerie van Onderwijs, Cultuur en Wetenschappen om bekostigingsmogelijkheden te zoeken bij het Ministerie van Sociale Zaken en Werkgelegenheid ben ik met mijn collega Ottenhoff gesprekken aangegaan met het Arbeidsbureau van Amsterdam. Peter Stoks bood zijn medewerking aan voor een marktonderzoek in het World Trade Centre en op de Luchthaven Schiphol. Teneinde die activiteit volstrekt onafhankelijk van 'het NIOW' te organiseren heb ik de Stichting Beroepsgerichte Opleidingen (SBO) opgericht. Ik was vooral geïnteresseerd in de behoefte aan beleidsmedewerkers met een Spaanstalige achtergrond en had uiteraard ook behoefte aan een nieuw dienstverband, zodra mijn medevennoten van 'het NIOW' zouden besluiten tot een reorganisatie, waar het toen al naar uitzag gezien de weinig florissante liquiditeitspositie van dat bedrijf op dat moment. De rest van het verhaal is bekend en ik ben blij dat ik jou nadien heb leren kennen. Voor mij was je een godsgeschenk. Dat heb ik ook laten weten. Tijdens mijn laatste bezoek aan Amstelveen kwam ik de naam Porcelijn weer tegen bij het advocatenkantoor Derks, Star, Busman, Hanotiau. Niet ver van het voormalige pand van Boer & Croon. Reden waarom ik gisteravond aan de gasten uit Amstelveen ook mijn badge van het laatste congres over de Nieuwe Economie heb laten zien.
Wederom heb ik gedineerd met een lege stoel, zoals op eerste kerstdag 1996 in Leeuwarden. Deze keer had ik echter haar beeltenis meegebracht die ik van Les Jell en David Maher heb ontvangen. De lange tafel was op soortgelijke wijze gedekt als de lange dis in de grote State Room van WINDSOR CASTLE. Toen had ik weer even last van onze 'eating disorder'. Mijn identificatie met Diana was compleet in die tijd en ik moet daar thans afstand van kunnen nemen.
Ook deze keer bevatte het dessert weer een verrassing. Ik had gekozen voor kersen met ijs. Wat ik hier op dit bordje zie zijn echter geen kersen. Het zijn twee rode harten die met elkaar zijn verbonden. Lijfelijk was je er dus niet. Maar wel aanwezig. Ze brengen mij in gedachten terug naar de rode harten op het lint met de bos rode rozen, die ik van jou heb ontvangen op de avond dat Bert Hortensius mij naar Maarn heeft teruggebracht. Ik trof dat symbool ook aan op de spoorbrug van Staines op 5 augustus 1996, toen ik met de jongens op weg was naar WINDSOR CASTLE. De foto die ik hiervan heb gemaakt heb ik nog naar Peter Ottenhoff gestuurd. De negatieven zijn merkwaardigerwijs niet meer in mijn bezit. Ik heb dit verhaal gisteravond ook aan mijn ober verteld. Een jongeman met een uitstekende bediening, afkomstig uit Mook bij Eldorado. Daarbij heb ik hem ook geattendeerd op de ansichtkaart van de Engelenburg waarop de heer en mevrouw de Lange staan afgebeeld, waarbij mevrouw een rood hart op de rug droeg. Hij is inmiddels zes jaar oud en in die tijd kan er veel veranderen. Rond 21.30 ben ik naar de Keizer Karel Stad teruggekeerd. Ik kom nog even terug op onze horoscoop van gisteren. Sluit niet uit dat een lucratieve deal ook tot stand kan komen tijdens een partijtje golf in Brummen. Gisteren heb ik dus genetwerkt en bestaande relaties geconsolideerd. Bij de laatse opmerking denk ik aan de hilariteit die ik na prinsjesdag 1996 tijdens de algemene beschouwingen in de Tweede Kamer heb verzoorzaakt nadat ik mijn vordering op de staat had geformaliseerd in mijn faxbericht Agendamutatie kabinetsberaad aan de Minister-President. Deze factuur zal dezer dagen tijdens de begrotingsdebatten vanzelfsprekend weer in de wandelgangen ter sprake komen. Ik hoor Frits Bolkestein nog een vraag stellen over "het failliet van de volwasseneneducatie", waarbij hij de term "terreur van cijfers" heeft genoemd. Ik heb hem daarop laten weten dat het echter cijfers betreffen om terreur tegen te gaan. Hierop stelde de Minister-President voor om "de wave aan te vangen met zijn allen". Dat ontlokte toen ook de opmerking "straks hebben we nog GEROOKTE ZALM". Ik heb de maidenspeech van de heer Zalm vandaag gezien en gehoord als plaatsvervangend Minister-President. Hij raakte daarbij bijna zijn stem kwijt. Nochtans heb ik veel waardering voor de wijze waarop hij thans zijn beleid verdedigt in de kamer. Dat neemt niet weg dat de rekening dient te worden betaald. Inclusief de wettelijke rente vanaf 28 november 1996, zoals die in overleg met het belastingadvieskantoor Tijssen in Malden is vastgesteld. Elke debiteur dient aan zijn of haar betalingsverplichtingen te voldoen aan de rechtspersonen waaraan ik mijn naam heb verbonden en waartoe ik jou terzake een volmacht heb verstrekt. Ik weet niet of dat geld al is betaald, hetzij aan onze limited company, hetzij aan de Stichting Cervantes Benelux. Ik heb de heer Zalm al in mijn brief Vordering van deze vordering in kennis gesteld. In brief Betaling heb ik verzocht het bedrag groot Hfl. 80.184.176,-- omgaand over te maken op rekening 66834465 van de National Westminster Bank te Folkestone ten name van Instituto Cervantes Limited. De vraag is echter of Diana de handtekeningenkaart voor deze rekening heeft getekend op het kantoor van Tony Cottrell. Hiervan heb ik merkwaardigerwijs nimmer een bevestiging ontvangen. In mijn brief Acht jaar Paars en Oranje aan hem heb ik melding gemaakt van betaling aan de Stichting Cervantes Benelux. Dat is verwarrend voor de Minister van Financiën. Ik ben dus benieuwd welk besluit jij terzake met hem hebt genomen. Ik verzoek jou hiermee alle rechtsmiddelen aan te wenden om mijn vorderingen te innen, voor het geval dat nog niet is gebeurd. Ontvangen: From: "Jeanine Najman" <jeaninenajman@skynet.be> To: <cenbru@cervantes.be> Objet : Coursprivé d'espagnol - MonsieurAlain Hutchinson, Député européen A lattention de Madame Belén Enciso Madame, Je vous remercie pour votre mail de ce matin concernant un cours privé despagnol pour Monsieur Alain Hutchinson, Député au Parlement européen. Je vous serais obligée de me faire connaître le montant du « forfait déplacement » que vous mentionnez dans votre mail. Par ailleurs, les 20 heures de cours étant payables avant le début des cours, vous voudrez bien me faire connaître dès que possible la date du premier cours, compte tenu de lhoraire ci-après. Je vous retourne ci-après le questionnaire dûment complété et vous en souhaite bonne réception. Bien à vous, Jeanine Najman, Secrétaire de Monsieur Alain Hutchinson. Gelezen: Makaay dompelt Ajax in diepe rouw Enkele citaten: Tweemaal probeerde de clubleiding van Ajax Roy Makaay in te lijven. De eerste keer vond de geboren Wijchenaar zich te jong en de laatste keer was de doelpuntenmachine te duur voor de Amsterdammers. Diezelfde Makaay velde in het shirt van Bayern München dinsdagavond met drie treffers het (dood)vonnis over Ajax. Tijdperk Makaay Vanaf de 28e minuut brak eindelijk de avond van Makaay aan. De Wijchense geweldenaar kopte uit een vrije trap de bal op sublieme wijze achter doelman Lobont. Wie anders dan Makaay mocht aanleggen voor zijn derde doelpunt tegen zijn landgenoten. Oog in oog met Lobont bleef 'das Tor-Phantom' koelbloedig en snoerde Ajax en vooral alle Nederlandse criticasters voorgoed de mond. Bayern München - Ajax 4-0 (2-0) 28. Makaay 1-0, 44. Makaay 2-0, 51. Makaay 3-0, 55. Ze Roberto 4-0. Scheidsrechter: Sars (Fra). Toeschouwers: 50.000. Gele kaart: Salihamidzic, Ballack (Bayern München), Obodai (Ajax). Dit doet mij deugd. Hiermee heeft Roy op sportieve wijze aandacht besteed aan het feit dat 25 jaar geleden in de Nachtegaalstraat 28 in Wijchen het Frans-Spaans Instituut van start is gegaan. Hartelijk dank Roy.
Nieuw in de Top
20 van 114 zoekopdrachten
4. arnould iv oudenaarde
Ik neem aan dat het hier een Arnold van der Heyden betreft. De naam komt veelvuldig voor onder mijn
voorouders. 11. plaza
mayor/puerta del sol Hier heb ik vorig
jaar op 28 juli onderstaande foto's gemaakt ref. Verslag
Alcalá de Henares
Maar de foto's van het jaar ervóór - 28 juli 2002 - zijn nog veel belangrijker.
V.l.n.r. CARLOS SAZ, SARA SAZ, John van der Heyden, Pilar García Escudero, Milagros Palma en partner.
Carlos Saz staat vermeld in mijn laatste brief aan de voormalige Minister-President van Spanje Arreglo Amistoso. Zijn Britse echtgenote SARA SAZ is de huidige presidenta van de Asociación Europea de Profesores de Español AEPE (Dept. of Foreign Languages & Literatures Colorado State University Fort Collins). Milagros Palma is Algemeen Secretaris van de vereniging (AEPE) en woonachtig in Parijs. Haar partner Claude is werkzaam in een ziekenhuis in Parijs en kan wellicht nadere informatie verstrekken over Diana's autopsie in het St. Salpétrière Ziekenhuis en de omstandigheden eromheen. Morgen ga ik verder met mijn feedback op Op zoek naar Liefde.