19 augustus 1998. Betreft: DIANARAMA Kenmerk: JH/LH980819. Beste Liesbeth, Dinsdag 18 augustus 1998. Het zal je duidelijk zijn dat deze dag voor mij in het teken van Diana staat. Ik haal daartoe mijn dagboek aan van 18 augustus vorig jaar. "Monday, 18-08-1997. I started the day with reading 'The Daily Telegraph', Page 3. 'Royal holidaymakers start with a wave' and 'Fayed farrago is a complicated affair'. I quote some lines. 'Kelly Fisher, the rejected amour of Dodi Fayed, yesterday told how he asked her to have his child at the same time as he courted Diana, Princess of Wales... Yesterday, in her first interview, the News of the World reported that Mr Fayed "made love to her by moonlight on a yacht across the bay from Princess Diana and whispered 'I love you so much. I want you to have my baby.... During the day Dodi would disappear with some excuse about visiting his father for half an hour. He'd reappear more than four or five hours later without explanation - other than not his father needed him. Now I know that it was at the time he was romancing Diana - either ashore or on Mohamed Fayed's yacht." She spared few details. I was blissfully unaware that the man trying to father my child was setting his sight on Diana." She even revealed that the last time she had unprotected sex with Mr Fayed was three weeks ago." etc. etc. Then I visited KENSINGTON PALACE. I was introduced into the life of your palace and found myself directly at home. The lady who guided us around gave me a wonderful first introduction into the life of KENSINGTON PALACE. I thanked her by giving her a copy of our Certificate of Incorporation, with the images of the Order of the Garter: HONI SOIT QUI MAL Y PENSE. I told her that I was the legal competitor of the King of Spain, but that I want to collaborate. In the Orangery I was inmediately recognized by a girl from last 22 April. I told her about my plans and she advised me to take care and hoped that I would come more often. They are very concerned about you and I hope I can come back again. At BUCKINGHAM PALACE my attention was of course inmediately drawn by the gobelins with the images of Don Quijote. I had a conversation there and told them my position. 'I'll follow you!' was her reaction. That was exactly what I wanted. So I answered the lady 'So you know me now'. In the white drawing room I saw the painting of Anne Hyde. The family features are remarkable. In the East Gallery I told a young gentleman that I probably descend from the founder of the Dutch State's Church and can become head of the Church of England. "Go for it!", he advised me. Also in the gardens of the Palace I spoke with some persons. For example with a British-Argentinian couple (in Spanish), who reacted very enthusiastically when I told them about my/our "Instituto". I also spoke about your problem. Mrs Mary Boatsman asked me to give you her regards. A member of my group gave a false declaration about my position in the Benelux to one of the guards of the palace. That's my problem, but I made this clear to her here in Holiday Inn at about 17.30.

On the picture that I gave to one of the guards I am not depicted on the place of the queen but as the founder of my foundation and the legal owner of my trade mark, supported by my government. I do not want to have any misunderstanding about that. I respect the House of Orange and I know that that is mutual. In BUCKINGHAM PALACE I spoke about your actual problem and stated that you have to solve that yourself. Nevertheless I can state that after my divorce five years ago I never had sex with another woman, because I will never abuse the feelings of another person. During my visit to KP I noticed the culture in which you are living. The main task of all queens and future queens was producing children. I hope you will see my remarks in my former letter from that point of view. I noticed some sweatshirts from Earls Court Gym this evening here in the hotel. I may presume that these boys can tell you what I did today. I have a new limmerick. It's called again 'Vision':

When William and Mary went together. They saved Britain and Holland from bad weather. As from today in the future. In our countries there will not be a malicious creature. When Diana and John get together. P.S. Red colours very well in the heather."

In dat verband hadden twee artikelen mijn aandacht vandaag Ik kocht Der Spiegel in een winkeltje in Lisse, vanmiddag. Mijn oog viel op het artikel Befreiung aus der Kältegruft op de pagina's 105 t/m 109 van Nr. 34/17.8.98. Ik zend je hierbij kleurenkopieën van dit artikel. Daarbij attendeer ik je op de kleur van haar MANTELPAKJE op de foto op pagina 108. Exact dezelfde kleur als van de auto die ik bij Marble Arch had meegekregen en waarmee ik naar Althorp House ben gereden met kerstmis.

Haar foto voor de Taj Mahal in New Delhi op pagina 109 geeft al aan dat paars en rood haar favoriete kleurencombinatie was. Daarom neem ik in deze brief het gehele artikel over uit HP/DE TIJD 14/8/1998, pagina's 24 t/m 31. De laatste vijf minuten. Als eerste direct belang hebbende geef ik hieronder mijn aandeel in deze ontwikkelingen weer. Het verhaal begint heel lang geleden. In februari 1986. Het was een duidelijke zaak dat het niet goed ging met mijn taleninstituut en we moesten iets nieuws bedenken. Daarom togen mijn voormalige echtgenote, mijn directe collega Peter Ottenhoff met echtgenote en ondergetekende naar de beurs Expolangues in Parijs. Het was koud, ijskoud. Wij waren daar op uitnodiging van mijn collega Alberto Sampere, directeur van het gelijknamige instituut in Madrid, waar ik eerder ook Corthea Goeman Borghesius had leren kennen. De tentoonstelling vond plaats in het gebouw waar later ook de beroemde Vermeer-tentoonstelling plaatsvond aan de Champs Elysées, niet ver van het appartement van Dodi Al Fayed. Tijdens die beurs maakte ik kennis met Bob Burger van het Pitman Institute in Londen. Diana was goed bevriend met die familie Pitman. We hebben ook nog een bezoek afgelegd bij een Frans instituut van een zekere Madame du Mesnil. Zij was lid van de door Sampere opgerichte International Association of Language Centres. De daar gevoerde gesprekken leidden ertoe dat wij besloten iets geheel nieuws op te zetten, een organisatie met een internationale dimensie. Dat is uiteindelijk de SBO geworden en het project Internationaal Stafmedewerker (ISM). Het instituut van mevrouw Du Mesnil bevond zich in de buurt van de Place Vendôme. Niet ver van het Ritz Hotel dus. Uit Diana's biografie heb ik opgemaakt dat zij zich in die tijd bezon over een nieuwe toekomst. Te beginnen met het contact met James Hewitt. Het verdere verhaal ken je grotendeels. In de tijd dat mijn plannen begonnen te rijpen in mei 1996, kort voor het behalen van het permanent rechtinstandhoudend gebruik van mijn handelsmerk, ontving ik een pakketje van haar, gericht aan NIOW-Talen. Ik heb daar toen alsvolgt op gereageerd: Destination: IALC. De betreffende informatie heb ik verder aan Peter Ottenhoff doen toekomen, omdat Frans nu eenmaal zijn vakgebied is.

Woensdag 19 augustus 1998. Ik haal mijn dagboek aan van vorig jaar en vervolg: "Tuesday, 19-08-1997. From Kensington to BUCKINGHAM PALACE we passed yesterday by Park Lane, obviously also part of your Monopoly Game here. Regarding the player in the English game I quote some other lines - although it might hurt you, Dear Princess. But it's for the record and to share my experiences here in your well known Windsor. "Although she knew the Princess was holidaying nearby, she believed Mr Fayed when he told her she could not meet her because of "security" she said. "Suppose I'd met her and blurded out that Dodi and I were lovers and were striving passionately each night to create a child? I think that might have ruined Dodi's sales pitch," she said.... She spurned Mr Fayed's offer to pay for a psychiatrist to help her cope, she added.... Miss Fisher mentionned Mr Fayed's "awesome collection of guns". She was not the only one to have seen the armoury of the man who is a nephew of Adnan Khashoggi, one of the world's leading arms dealers." I don't get into that matter, but I would like to know how the Archbishop of Canterbury is thinking about that. I also see The Spectator: "Robert Hardman on why we should not believe in the wedding of Diana, Princess of Wales, and Dodi Fayed. And what she told Spectator columnist Taki about it this week She won't marry him. That gives me some relieve. Today was the day at WINDSOR CASTLE. We were guided around by Mrs Trudy Molhuizen.

In Saint George's Chapel I prayed for you for a while. Mrs Molhuizen knew a lot about the Garter. She told the story of King Edward III and how the order was founded by him. Before entering the State Rooms I left my luggage to a lady called 'Marjory' and showed her the certificate of incorporation of our limited (if you accept). She was very enthusiastic and advised me to speak with Mr Daniel Cooke of British Airways to tell him my story. At 12.10 we went to Frogmore House. We visited the room of Queen Mary, the Black Museum, the Green Pavilion (green and red), the Charlotte and Victoria closet, the colonnade. I got in touch with your family: Queen Alexandra, Queen Mary, the Duchess of Kent, mother of Queen Victoria, King George III, King Leopold I of Saxe-Coburg-Gotha, first king of Belgium. I was informed that Mrs Hamilton is the curator/caretaker of this house and Queen Elizabeth had here her birthday-dinner last year. From 14.15 till 15.00 I was guided around - by personal initiative - through ETON COLLEGE by Mr. Christed Milder. He was delighted when I showed the certificate of "our" company and it was a pity of course that I had no more time to stay at ETON. I told him about my last visit to ETON and he asked me where I had gone afterwards. "Henley, Stratford, Warwick", I answered. "Did you go down to the river in Henley?" he asked, "Yes to The Angel on the Bridge", "Oh, there they have good beer". "Yes, Brakspear" and I thought about the proposal of the director of the brewery to show me around in and around Abingdon. After having passed the house of ELTON JOHN we went to Royal Kew Gardens and of course the first pavilion that I visited was the Princess of Wales Conservatory. Back in the hotel I spoke with a girl in the bar whom I told that I have some friends at ETON COLLEGE. "Yes I know, Prince William", she said. "I know him from the Pizza Hut in Windsor". Is'nt that wonderful? Had a conversation with Mrs Catharina ter Laan and Mr Hans Backes, the driver of Speedwell. I promised them my collaboration on a journey to be organized by 'Vorsten' to the Royal Palaces of Spain: Palacio de Oriente, Palacio de la Zarzuela, PALACIO DE ARANJUEZ, El Escorial for example. I hope that we will be a couple before."

De brief van mevrouw Du Mesnil kwam in de tijd dat ik net de nieuwe Spaanse regering van Aznar in het zadel had geholpen en ik Salamanca bezocht. In die tijd werd de universiteit bezocht door Koningin Sofía.

Ik had mij die ochtend langs de route opgesteld. De koningin kwam voorbij gereden, op een meter afstand. Zij gaf duidelijk te kennen dat zij mij herkende en zwaaide enthousiast.

Ik had immers al enkele brieven van haar echtgenoot ontvangen. In die tijd sprak ik ook met een Engelse jongedame in het instituut Don Quijote, dat tien jaar bestond en in feite ook een geesteskind was van mij, geboren op diezelfde plaats aan de Champs Elysées in Parijs. Zij vertelde me over de problemen van Diana en even later zag ik het interview van haar op de televisie. Het zogenaamde Panorama-interview. Ik dacht meteen: "Zij heeft hulp nodig" en bedacht een plan. Daarbij dacht ik uiteraard ook aan jouw woorden "Bedenk gewoon een plan". Ik besloot haar Keizerin van de Europese Unie te maken. Ik beschikte immers over de juridische mogelijkheden om dat te doen. Wat er hierna is gebeurd is jou volledig bekend. Elke week ging er een brief naar Kensington. Ik zag dat ze al mijn adviezen opvolgde. Ze had inmiddels een bedrag van 180 miljoen gulden afgezonderd en laten beheren door een zekere Nigel o'Sullivan. Hij heeft zijn kantoor in Earls Court Road als ik het goed heb. Waar wij gingen fitnessen.

"Daar kunnen we een leuk familiebedrijf van maken, dacht ik" en zond de volgende fax naar Bob Burger, die inmiddels voor het Malaca Instituto was aangesteld als marketing manager Nigel O'Sullivan. Dit was in de tijd dat Diana mij voor de tweede keer bezocht. Deze keer droeg ze geen pruik, maar ik herkende haar ogenblikkelijk in dat groene autootje. Ze droeg een hemelsblauwe jas. Er was net een verrassingspakket bij mij bezorgd met o.a. twee roze matjes waaruit ik concludeerde dat ze nog twee kinderen wilde uit ons familiebedrijf.

Een paar dagen later zag ik haar op de voorpagina van een Engelse krant tijdens haar bezoek aan Australië. Vanaf dat moment heb ik haar gevolgd. Dag en nacht. Drie weken later kreeg ik het bericht uit Het Stadhouderlijk Hof, waar zij regelmatig logeerde en ik wist dat het mogelijk was: het familiebedrijf Van der Heyden/Spencer. Ik adviseerde haar contacten te leggen met vermogende tycoons. We hadden geld nodig voor the company. In Earls Court Gym had zij ook contact gelegd met Christopher Whalley. Zij werd door de paparazzi erop betrapt dat ze hem een kus had gegeven. Ik heb haar toen laten weten dat dat moet kunnen onder goede collega's. Wij gaven elkaar ook wel eens een zoen. Dat was een normale zaak. In dat verband volg ik nu het artikel in HP/DE TIJD. Ik had inmiddels onze trouwdatum vastgesteld op 28 september en dat aan Prinses Margriet laten weten in Apeldoorn. Toen kwam plotseling de heer 'Dodo' in beeld. "Ze is goed met hem bezig", dacht ik. Onze telefoonlijnen werden voortdurend afgetapt en ik vond het een goede zaak dat ze met hem ging stappen op Sardinië. Hoe moest ze immers anders tot zaken komen? En 'Dodo' had geld genoeg voor een participatie. Gaandeweg bleek deze 'heer' echter - als een verwend rijkeluiszoontje - zijn eigen gang te gaan. Hij kon zelfs zijn handen niet thuis houden. Dát ging mij te ver. Ik had mij immers al geheel en al in het Britse onderwijssysteem ingelezen en mij volop gericht op de toekomst van haar kinderen, als hun toekomstige stiefvader. Ik dacht daarbij echter wel "If you can't beat the enemy, join him". Vandaar dat ik zijn vader begin augustus vorig jaar een participatie in de holding heb aangeboden. Daarop kreeg ik de jou bekende brief van 13 augustus, die ik hierbij aanhaal.

"13 August 1997. Mr J L Van der Heyden. Manager Benelux Instituto Cervantes NBLEW. Neude 30C. NL 3512 AG UTRECHT. Netherlands. Dear Mr Van der Heyden. Thank you for your letter dated 8 August, which the Chairman has asked me to reply on his behalf. Mr Al Fayed was interested to receive your letter, but unfortunately he is unable to accommodate your request due to other commitments at the present time. I realise this response will come as a disappointment, but may I thank you once again for taking the time and trouble to write. Yours sincerely, Anna Wilkins. Chairman's office."

Ik heb hier ogenblikkelijk in een faxbericht alsvolgt op gereageerd. Vorig jaar om deze tijd reden we langs zijn bedrijf in Brompton Road. In de bus van Speedwell. Ik had nu niet zoveel behoefte om daar naar binnen te gaan. Ik had Di wel geadviseerd om een punt achter die relatie te zetten. Die man wist immers van geen ophouden. Ik had gehoopt Di te treffen vorig jaar in KP. Ze had er klaarblijkelijk al voor gekozen de zaak op een behoorlijke manier af te ronden in die twee laatste weken van augustus. Zij had zich inmiddels duidelijk uitgesproken in de Daily Mail dat er geen 'wedding' op komst was. In ieder geval niet met de heer Dodo. Hij moest echter zo nodig zijn eigen zin doorzetten en een grote kitscherige ring gaan kopen, waar ze geen behoefte aan had. Absoluut niet. Die man begreep haar absoluut niet. Naar mijn inzichten was hij uitsluitend geïnteresseerd in de geneugten des vleses. Wat dat betreft heb ik mij netjes gedragen. De enige keer dat ik heb genoten van warme beenham en zoete honingsaus was in een pannenkoekenrestaurant. Dodo blijkt echter heel wat beentjes te hebben afgekloven als ik de pers kan geloven. Daar kan Kelly Fisher ook nog een boekje over opendoen. Daarom dacht ik "Houd het zakelijk en houd je handen thuis!". Vandaar dat ik de heer Al Fayed twee dagen voor die dodelijke rit (29 augustus) het volgende faxbericht heb doen toekomen: INFORMATION ON BEHALF OF MR MOHAMED AL FAYED. Het ligt voor de hand dat Mohamed dit bericht aan zijn zoon heeft gemeld. Dodo moet zich toen hebben gerealiseerd dat zijn spel was uitgespeeld. Zeker omdat Koningin Elizabeth op dat moment ook mijn officiële verzoek tot goedkeuring voor een huwelijk tussen Di en mij moet hebben ontvangen. Kijk ik nu in het artikel over de laatste vijf minuten dan stel ik vast dat Henri Paul op 31 augustus 1997 00.22 uur besloten heeft niet naar Dodo's appartement te rijden. Daarvoor heb ik maar één verklaring: Diana wilde linea recta naar de luchthaven om de volgende dag weer bij haar kinderen te zijn. Volgens Mohamed is Diana vermoord. Daar heeft hij gelijk in: door zijn eigen zoon! Daarmee heeft hij ons bedrijf een schadepost bezorgd van op zijn minst al 180 miljoen gulden! Nigel o'Sullivan weet daar alles van. Ik heb deze zaak gisteren besproken met Philip Bönneke, de compagnon van Harry Mens. Voorts haal ik nog de tekst aan van mijn brief die ik gisteren heb afgegeven bij de receptie:

"Lisse 18 augustus 1998. Beste Liesbeth. Even op een "kladje". Ik werk dit thuis wel verder uit. De stukken van Air Holland heb ik in bezit. Cervantes Air kan nu dus de lucht in. Brief aan ommezijde heb ik gisteravond bij Hans Wijers in de bus gedeponeerd. Ik heb zoëven gesproken met Philip Bönneke (zie visitekaartje). Het pand aan de Parallelboulevard is niet te koop. Ik hanteer het gemakshalve als rekenmodel (360 M2). De heer Bönneke (hij woont schuin achter de Baak) zal mij op de hoogte houden van de vrijkomende kantoorruimtes in NOORDWIJK. Ik hecht aan een lokatie zo dicht mogelijk bij jouw bedrijf i.v.m. de "short lines" en de geplande samenwerking met de CEOE. Met Paul Riegen maak ik nog een afspraak voor strategische adviezen (13/9). Christie's was niet meer in het bezit van de catalogus met Di's jurken. Ik maak wel een reconstructie m.b.v. "The Mirror". Mijn aandacht gaat nu uit naar HP/De Tijd van 14 augustus j.l. over het ongeval met de zwarte Mercedes 280 S (28 september dus). Je krijgt van mij nog een enquêteformulier op 28 augustus. Hartelijke Groet, John. P.S. Er vertrok geen bus op de Hyacinthenstraat. Hierdoor ben ik een half uur te laat. Excuus!

Als je je aansluit bij een charitatieve instelling, denk dan eens aan de European Cervantes Foundation. Naar jou luisteren ze wellicht beter dan naar mij." Dienaangaande realiseer ik mij dat ik Diana daar al over heb geschreven. Ik citeer:

"Friday, 27-06-1997. I am still thinking about your statement in The Mirror. Of course I will give You a child if You want it. This goes very deep, but I mean it. Because I Love You! I see on T1 'Six millions for Diana's clothes' and a red dress with a purple accessory. It's not much, but must everything go to the Cancer Fund? Is'nt it good to have a Party? I see that an anonymous American tycoon paid more than four hundred thousand guilders for the dress in which you danced with John Travolta. 'The Sun' called You 'Queen of Hearts' on that occasion. That's forbidden. Did You know that? By the way: I will not produce any aids. Because I cared good for myself and my environment during the last five years."

Zes miljoen pond dus. Daarvan dient een zevende deel (857.144 pond) te worden overgemaakt op de rekening van de Stichting Cervantes Benelux. Daar kan jij een goede bijdrage aan leveren als je in het bestuur van de stichting stapt. Ik ben gisteren ook nog even bij North End op het Rapenburg in Leiden op bezoek geweest. Mijn kerstkaart wordt daar volop gekoesterd. Onder meer door de jongedame die uit de buurt van Sandringham afkomstig is. Er zijn grote fouten gemaakt. Onder meer door sergeant David Sharp. Zijn advies "to stay away from the royal palaces for the time being" heb ik geaccepteerd. Ik kon het echter niet laten op 29 april vorig jaar nog even richting Sandringham te rijden. Ik heb mij echter weten te beheersen en ben niet verder gegaan dan Kings Lynn. Daar heeft Diana volgens Der Spiegel nog op school gezeten, op de Silfield Day School.

Daarom heb ik daar ook nog een gesprek gevoerd in de Town Hall. Ik werd daar nog gecomplimenteerd "about my command of the English language". Ik heb toen laten weten dat "Spanish my first foreign language" was. Zij concludeerden toen ogenblikkelijk dat zij te doen hadden met de 'verloofde' van een voormalige stadgenote.

In een etalage hing een affiche met het opschrift Why not, John? Dat vond ik een goede suggestie. Vandaar dat ik haar de volgende dag nog een kaartje heb gestuurd vanuit de Leicester Arms met het opschrift To my Fifth Rose en afzender ¡Cervantes!

De betreffende pillar box is later weggehaald uit Regent Street. De grootste fout die David Sharp heeft gemaakt is het retourzenden van mijn verjaardagscadeau aan Diana. Het bevatte een boek over Angels en een rieten hart dat ik van haar had ontvangen.

Voorts dien ik je nog te melden dat ik Nico gisteren ook nog heb gesproken en hem heb verteld dat ik mijn beloften nakom. Uiteraard mag hij gaan rijden in die Rolls. Als hij het maar beter doet dan Henri Paul. Onder die omstandigheden had ik al lang een escorte van de Parijse politie laten aanrukken van minstens 28 motorrijders. Geen enkele paparazzo zou ons hebben kunnen zien. Daarin is de 'heer' Dodo dus ook behoorlijk te kort geschoten. Ik haal ook nog even de brief aan Hans Wijers aan van eergisteren: Starter van het Jaar. Vandaag ontving ik bijgaande brief van hem in de postbus.

"Aan de heer J.L. van der Heyden. Vice President Instituto Cervantes Holding Ltd. Postbus 689. 3500 AR UTRECHT. Datum 18 aug. 1998. Uw kenmerk ICNBLEW/HW980709. Ons kenmerk A/98054293. Onderwerp: BEDANKBRIEF. Zeer geachte heer Van der Heyden, Bedankt voor uw enthousiaste brief van 9 juli jl.. Tot mijn spijt kan ik niet ingaan op uw verzoek om tot het Bestuur van het Instituto Cervantes toe te treden. Ik wens u heel veel succes met de verwezenlijking van uw plannen. Met vriendelijke groet, dr. G.J. Wijers."

Ik heb hier alsvolgt op gereageerd: UW BEDANKBRIEF (1) TER ATTENTIE VAN DE MINISTER VAN ECONOMISCHE ZAKEN VAN HET KONINKRIJK DER NEDERLANDEN. Voorts loop ik nog even de horoscoop na van gisteren en vandaag, na te hebben vastgesteld dat Clinton seks bekend heeft. Het heeft dus niet geholpen dat ik Di heb geadviseerd niet met Dodo bij hem op bezoek te gaan, omdat hij het al zo moeilijk had met Paula Jones. Nou dit weer! Is er dan niemand meer die zich fatsoenlijk weet te gedragen? 18/8 Liefde is... ...alleen oog voor elkaar hebben. Dat klopt. Daarom staat jouw foto ook weer op mijn nachtkastje. Di's foto zit nog in mijn portefeuille. Dat verandert ook nog wel als het bovenvermelde probleem is opgelost. Vandaar dat ik je heb uitgenodigd om in het bestuur van mijn stichting te stappen. Dan stap ik eruit. Ik kan niet immers bestuurder van de stichting zijn én Vice President van CERVANTES HOLDING. Dat leidt tot belangenverstrengeling. En daar ben ik niet van gediend. Alleen in het vergoeden van de door mij gemaakte onkosten. Dat moet wel kunnen zodra het bovenvermelde bedrag van 857.144 pond door Lady Mc Corquodale op de rekening is overgemaakt. Ik ben niet voor niets met kerst naar KENSINGTON PALACE gegaan.

Daar staan ze ook nog bij mij in het krijt en niet zo'n klein beetje. Als je je bij een politieke partij aanmeldt adviseer ik je voor de VVD te kiezen. Harry Mens heeft ooit eens het voorzitterschap geambiëerd. Hij heeft nu de kans nu de heer Bolkestein ermee gestopt is. Hij zal vooral plezier beleven met William en Harry als hij doet wat ik hem vraag. Die jongens zijn immers de grootste slachtoffers geworden van de situatie zoals hierboven omschreven. Gisteren kwam er tussen Warmond en Voorhout een rondvaartboot voorbijgevaren met de naam Horizon van Rederij van Hulst. Met dat bedrijf ga ik niet meer in zee. Dat heb ik je al laten weten. Ik denk alleen nog aan Kaiserin Elizabeth. Vanmorgen kreeg ik namelijk ook een kaart van Mark en Caroline in de bus met de tekst "Ha die Pa, De walskoning stuurt je en kaartje uit de hoofdstad van de vroegere Dubbelmonarchie. Gisteren hebben we Schönbrunn gezien en vandaag (12-8) schrijf ik dit kaartje bij het Prater in de snikhitte. Bis bald, Mark. Groetjes Caroline." Im Prater blühen wieder die Bäume", gelukkig. Er zijn ook nog volop zonnebloemen verkrijgbaar. Die had ik op 13 september willen meenemen, maar dat valt op zondag. Ik breng ze dus wel een andere keer mee. Dan geef ik ze af aan dat meisje van de receptie dat zo goed is in het schrijven van liefdesbrieven. Misschien kan ik ooit nog wel iets van haar leren. Daar is een Mens nooit te oud voor. Ik ben benieuwd hoe het gaat met de contacten overzee. Ik verwacht nu wel gauw een bericht van de Familie Spencer. Ik kan toch niet reminders gaan sturen naar een Koninklijk Paleis? Ik ontving ook nog een uitnodiging van het arbeidsbureau (Fred Rijntalder, Coördinator Regionaal Millennium Bemiddelingspunt, RBA Midden Nederland) voor een gesprek op het ons bekende Arbeidsbureau Utrecht Oost, Willem Dreeslaan 113, 3515 GB Utrecht, datum: 21-08-98 Tijd: 10.00 uur. Hij zal wel een goede opleiding voor me hebben. Dat lijkt me wel aardig, want in de sauna kan ik niet meer terecht. De glazen deur ligt aan gruzelementen. Ook heb ik niet meer met mijn therapeut kunnen praten. Hij is door zijn rug gegaan. Medewerking krijgen we in ieder geval al uit Amerika. In de Telegraaf van gisteren lees ik namelijk Spaans wijkt voor Engels in Californische scholen. Mijn prognose is dus veel te bescheiden in mijn Businessplan. Het bovenstaande in aanmerking nemende lijkt het mij verstandig om onze bedrijven zo spoedig mogelijk samen te voegen. Vertel dat maar vast aan Paul. Dan neem ik ook nieuwe vlaggen in mijn begroting op, om bij ons op het terras te zetten. Volgend jaar rond deze tijd kan de Spaanse regering dan worden uitgenodigd op de Baak. Dan plaatsen we wel een lichtreclame naast dat van jou op de gevel met het opschrift Cervantes Management Centrum VNO-NCW/CEOE. Ik raad je ten stelligste aan dit advies over te nemen. José María is al bekend in Huis ter Duin. En ík ook. Dan hoeven we ook niet op een flatje te gaan zitten aan de kust. 19/8 Liefde is... ...altijd op de kleine letten. Dat heb je me ook geleerd: op de kleintjes letten. Ik heb mijn best gedaan tot nu toe. De tijd om te gaan scoren moet nu echter wel aanbreken na zeven magere jaren. De naam van de schrijver van het bovenstaande artikel doet mij denken aan mijn buurman. Zijn favoriete liedje was 'Mijn naam is Haas'. En toen heb jij me ontslagen, terwijl we net goed op weg waren. Maar we krijgen nu wel de kans om dat goed te maken. Nu ik Hans Wijers uit het Businessplan moet verwijderen zet ik Sylvia Tóth op zijn plaats. Dan kun je daarmee vast rekening houden. Sylvia weet precies wat ze moet invullen. Je hebt de floppy al ontvangen en je kunt daar dus mee aan het werk. Het lijkt mij ook goed dat je de gegevens van jullie computersysteem invult. Bij de Kamer van Koophandel in Leiden beschikken ze niet over jouw jaarstukken. En dat is logisch ook. Jullie zijn immers een stichting en niet verplicht om te deponeren. Een echte vakantie kan ik nu niet regelen. Ik kan mij ook niet veroorloven om weer een paar dagen weg te gaan, tenzij jij inmiddels het een en ander hebt geregeld voor CERVANTES HOLDING (NEDERLANDS). Als het bungalowtje gekocht kan worden aan de Duinweg, dan kom ik daar graag een paar dagen logeren. Dan kunnen we ook verdere contracten opmaken in het weekend. Maar dan dien ik wel een bericht van je te hebben ontvangen. Anders blijf ik hier. Met een werkconflict heb ik niets te maken. Daar is mijn voormalige buurman beter in. Daarom kreeg hij de volgende brief: Windsor Estate in Paris. Dat was het weer voor vandaag. Hartelijke groet. Je partner. Bijlagen: Kleurenkopieën pagina's 105 tm 109 van Nr. 34/17.8.98 van Der Spiegel; Kopie brief A/98054293 d.d. 18 augustus 1998 van de voormalige minister van Economische Zaken; Kopie boarding card vluchtnummer GG620 control 7 van Air Holland d.d. 28 maart 1998. CC PO.

20 AUGUSTUS 1998 DOWNSIZEN TER ATTENTIE VAN DRS E.H. HALBERTSMA