12 februari 1998. Betreft: SPARRENHEUVEL Kenmerk: JH/PO980212

FOTO BOVEN: 2005 LA PAZ DE VALLADOLID

Beste Peter, Het is al weer een tijd geleden dat ik je heb geschreven. Vandaag neem ik weer even de gelegenheid om enkele lijnen naar de toekomst te trekken. Ook voor jou. Ik hoop dat je mijn brief van 8 januari nog niet bent vergeten. Dat aanbod is nog steeds van kracht. Op 13 maart ben ik op een receptie op Slot ZEIST. Dat is toevallig jouw verjaardag. De volgende dag ga ik voor twee weken naar Spanje om daar mijn netwerkcontacten weer eens op te poetsen en een jacht om te dopen tot Baron van der Heyden. Ik hoop echter dat er voordien al meer zicht is op de mogelijkheid om een vleugel van het kantoorgebouw Sparrenheuvel per 1 augustus in gebruik te nemen voor mijn bedrijf, dat ik graag tot ons bedrijf wil maken. Die mogelijkheden moeten er komen. Ik hoop alle plannen te kunnen financieren uit de publikatie van mijn boek, waarvan ik je het manuscript heb bezorgd na een bezoek aan De Engel in Houten.

Dienaangaande ontving ik een aardige brief van jouw uitgever in De Bilt. Ik heb daar alsvolgt op gereageerd: Flexiwerken. Ik heb nog steeds het toekomstbeeld dat jij ooit Minister van Buitenlandse Zaken wordt. Dat meen ik serieus. Daarvoor ben jij uitstekend geschikt. Ik wil je graag ooit eens aanbevelen bij Hare Majesteit. Net als ik heb gedaan met mijn Collega in Noordwijk. Zij heeft er nu een leuke positie aan overgehouden. Hoewel ik denk dat dat niet nodig is. Je bent inmiddels uiteraard al goed bekend bij verschillende ministers, zoals Winnie Sorgdrager en Joris Voorhoeve. Zoals je weet heb ik tot op heden slechts gewerkt met Staatshoofden en Regeringsleiders. Dus meer in de beleidsmatige hoek van de verschillende regeringen van Nederland, België, Spanje en het Verenigd Koninkrijk. Tot op heden is dat echter slecht betaald geweest. Zeker als vrijgezel en alleenverdiener is dat een zware opgave. Ik hoop echter dat aan mijn vrijgezellenperiode op korte termijn een einde komt. Vanmiddag heb ik een onderhoud met een onderzoeksbureau van de Telegraaf hier dichtbij in het Vergadercentrum La Vie. Dat hebben ze dus goed georganiseerd. In de uitnodiging voor het gesprek is de zin opgenomen

"Als u gebruik maakt van een leesbril wordt U verzocht deze mee te nemen."

Ik heb besloten het brilletje met blauwe glazen mee te nemen, dat ik in juni vorig jaar heb gekregen van het Uitzendbureau Vedior, mijn buren.

Dat brilletje lag toen in hun etalage naast een bril met gele glazen en enkele zonnebloemen. Dat gele brilletje is natuurlijk voor jou bestemd, want met ons tweeën zien we meer. Zeker als we door een verschillende bril kijken. Mijn brilletje heb ik nog gedragen tijdens mijn laatste bezoek aan het Stadhouderlijk Hof te Leeuwarden in de tweede week van juli. Ik maak jou daar - als vriend en goede collega - thans deelgenoot van.

Dat brilletje is namelijk het symbool van het Huis van Nassau. Daarom heb ik op 14 juli de volgende brief verzonden: Dank. Op deze memorabele Quatorze Juillet was My Lady inmiddels al geschaakt, met de noodlottige afloop in Parijs op 31 augustus. Onze relatie heeft dus exact 13 maanden geduurd. Ik hoop daarom dat de eerstvolgende Vrijdag de Dertiende een geluksdag wordt en een Nieuwe Start voor jou. Op diezelfde 14e juli trof ik Diana nog aan op een foto in The Sun in een badpak in de kleuren van dat Huis van Nassau en het Institute of English Studies. Het was een van de mooiste dagen van haar leven. De volgende dag trof ik haar opnieuw aan op een foto. Diep ongelukkig op het dak van het huis van Mohamed Al Fayed in St. Tropez. Het heeft er alle schijn van dat ze in de tussenliggende nacht misbruikt is. Hierover heeft Henk van der Meyden gisteren een artikel gepubliceerd. Jij ontvangt hiermede - als tweede - mijn persoonlijke commentaar op dat artikel. Het betreft de vraag of Diana zwanger was op het moment van haar overlijden. Zes weken nadat ik haar van het dak van Mohamed Al Fayed heb laten halen in St. Tropez. Ik memoreer dienaangaande de faxberichten aan ETON COLLEGE uit de periode dat mijn Egyptische opponent zich zeer nadrukkelijk met mijn privé-situatie is gaan bezighouden. Je kunt alles nalezen in het manuscript van mijn boek: Concern, Security Measures, Investigation. Tenslotte neem ik mijn faxbericht van 16 augustus aan Harrod's op in deze brief (volledige tekst): Confirmation. Dodi kon die zaak voor mij dus gaan runnen in Engeland. Als hij maar zakelijk bleef. Maar daar had hij kennelijk moeite mee. Met alle gevolgen vandien!. Ik vervolg met de analyse van het artikel naar aanleiding van het boek Dood van een prinses - de reconstructie.

Thomas Sancton en Scott MacLeod. Uitgeverij Het Spectrum (ook een potentiële uitgever). ISBN 90-2746442-1. Prijs fl. 29,90". Ik citeer: "Diana: "Jullie zullen binnenkort zeer verrast zijn". "Als de moeder van de toekomstige koning van Engeland een kind zou krijgen van een Arabier en moslim, een kind dus dat een halfbroer of -zus zou zijn van de troonopvolger, zou dat in de ogen van de koninklijke familie en het establishment buitengewoon gênant, zo niet onacceptabel zijn." "Er is ook op gewezen dat Diana haar vriend, de journalist Richard Kay, op 30 augustus had vermeld dat zij vanaf november haar officiële verplichtingen wilde verminderen en haar agenda wilde opschonen."

Dit past ook geheel in mijn draaiboek en haar geheime agenda, die ik - als helderziende - steeds voor ogen heb gehad.

"Ook zijn er haar uitdagende verklaringen tegenover Britse journalisten in Saint Tropez: "Jullie zullen binnenkort zeer verrast zijn over wat ik nog meer ga doen."

Dat kan in mijn visie niets anders zijn dan het verder operationaliseren van ons strategisch plan. "Er bestaat een document, naar verluidt een vertrouwelijke brief van dr. Pierre Coriat, hoofd anesthesie van Pitié-Salpetrière, gericht aan de Franse minister van Binnenlandse Zaken, Jean-Pièrre Chevènement, waarin gesteld wordt dat Diana negen tot tien weken zwanger was, maar het document is door zowel het ministerie van Binnenlandse Zaken als het ziekenhuis bestempeld als een falsificatie. Time Magazine schreef in de editie van 22 september 1997 dat een SAMU-arts beweerde dat hij van een collega, die Diana in de tunnel had behandeld, had gehoord dat zij over haar buik had gestreken en hem verteld dat zij 'zes weken zwanger' was.'

Dit lijkt mij zeer plausibel. Ik heb in die situatie ingegrepen naar aanleiding van de foto in THE SUN (page 5) van dinsdag 15 juli 1997. Duidelijk is te zien dat er iets met haar gebeurd is dat haar niet welgevallig was. De dag ervoor heeft ze nog zoveel plezier gehad in haar badpak in de kleuren van het Institute of English Studies en het Huis van Nassau. Ik heb geen andere conclusie dan dat My Royal Highness in de tussenliggende nacht zwaar beschadigd is geworden en iemand zich aan haar heeft vergrepen. Dat is een ernstige beschuldiging, maar ik heb voorlopig geen andere conclusie. Alleen dient het wetenschappelijke bewijs daartoe nog te worden geleverd. Ik vervolg daarom verder met mijn analyse.

"Onder het hoofdje 'beweringen uit de tweede hand' hoort het volgende verhaal thuis, dat de auteurs hoorden van een bekende en alom gerespecteerde Franse journalist; volgens een arts die hij persoonlijk kent en die in het Pitié-Salpêtrière werkt, toonden de bloedmonsters die na Diana's aankomst genomen werden, inderdaad aan dat ze zwanger was." "Het bewijs ligt in handen van de recherche".

Als alles klopt zoals ik heb beschreven - en ik heb geen reden om daaraan te twijfelen - dan staat de familie Al Fayed binnenkort behoorlijk bij mij in het krijt. Ik lees daarom verder.

"Behalve het ziekenhuis heeft waarschijnlijk ook de politie een kopie van Diana's dossier. Bij gewelddadige of verdachte doodsoorzaken waarbij een officieel onderzoek wordt geopend, wordt doorgaans een kopie van het medisch dossier van het slachtoffer opgeëist door de Préfecture de Police, die momenteel onder leiding staat van Philippe Massoni en die onder de uiteindelijke verantwoordelijkheid valt van de Minister van Binnenlandse Zaken, Jean-Pierre Chevènement." "In Groot-Brittannië is Diana's lichaam aan een autopsie onderworpen door het bureau van de patholoog-anatoom in Fulham." "Een uitgebreid openbaar onderzoek door de koninklijke patholoog-anatoom, dr. John Burton, zal worden ingesteld na afronding van het Franse onderzoek. Maar Burton heeft het recht om een deel van dat onderzoek achter gesloten deuren te houden, waarmee hij kan voorkomen dat bepaalde zaken die naar zijn oordeel te gevoelig liggen, onthuld worden. Bij gebrek aan concrete bewijzen laat de informatie die momenteel tot onze beschikking staat, de mogelijkheid open dat Diana zwanger was. In de toekomst zal deze belangrijke vraag wellicht op de een of andere wijze kunnen worden beantwoord op het moment dat er documenten worden vrijgegeven of als er nieuwe getuigeverklaringen komen. Maar één ding staat vast: er bestaat bewijs voor het feit dat zij wel of niet zwanger was."

Ingeval wordt aangetoond dat zij inderdaad in verwachting was, dan beschouw ik dat als een zeer ernstig vergrijp en zal ik daar zeer zeker de nodige consequenties aan verbinden jegens de verantwoordelijken. In dat verband ben ik gelukkig met de mededeling

"Engelse koninklijke familie eist met spoed onderzoek!" "Het Engelse hof dringt aan op spoed bij dit onderzoek".

In dit verband speelt het getal 28 een beslissende rol. Daartoe haal ik aan:

"Pas gisteren werd overigens bekend dat een jonge motorrijder, de 28-jarige ERIC PETEL, als eerste arriveerde bij de verongelukte auto. Hij zei: "Diana was toen bewusteloos. Ik belde meteen om een ambulance. Toen ik zei dat Diana een auto-ongeluk had gekregen in de tunnel zei men: 'Val ons niet lastig met zulke onzin.' Men gooide de hoorn op de haak." Daarna vervoegde Petel zich bij het dichtstbijzijnde politiebureau met hetzelfde verhaal. Men zag hem eveneens aan voor een fantast. Petel werd in de handboeien geslagen, in een kamer opgesloten en daar pas later verhoord."

Ik geef hier voorlopig maar geen commentaar op en wacht de uitslag van het politie-onderzoek af. Er dient echter wel duidelijkheid in de zaak te komen. Op 19 augustus bezocht ik ETON COLLEGE.

Heb mij daar gemeld en verzocht 'my regards' over te brengen aan de heren Lewis (the headmaster) en Sharp. Ik werd er vriendelijker verwelkomd dan de vier maanden daarvóór. Bij terugkeer in mijn hotel nam ik plaats aan de bar. Daar ontspon zich de volgende discussie met een meisje achter de bar: "Where have you been today?". "I visited ETON COLLEGE. I have some friends up there". "Yes I know", zei ze, "Prince William. I know him from the Pizza Hut in Windsor". De rest zal ik nog maar niet vertellen. Het thema 'zwangerschap' is nog wel aan de orde gekomen op zondag 28 september tijdens mijn taxirit van Paleis Het Loo naar het station van Apeldoorn.

Men was daar goed van mijn voorgenomen huwelijk op de hoogte en mij werd gevraagd of ik nog met haar zou zijn getrouwd als zij in verwachting was geweest. Ik heb daar bevestigend op geantwoord onder het beding dat ik dan wel een abortus van haar had geëist. De medewerkers van het Apeldoornse taxibedrijf zijn uiteraard uitstekend van de situatie rondom Diana op de hoogte. De eerste keer dat ik Paleis Het Loo binnen dat kader bezocht trof ik op het station van Apeldoorn nog een Engelse dame die ik kort daarvoor nog had gezien in het programma Behind The Palace Walls. Zij was in die tijd nauw bij de problematiek tussen Charles en Di betrokken. Ik denk dat er voor jou een rol is weggelegd in de richting van de heer Chevènement. Zoals eerder gezegd maak ik aanspraak op het landgoed van de Windsors zodra wordt aangetoond dat My Lady door de "heer" Dodi Al Fayed is verkracht in de nacht van 14 op 15 juli 1997, even nadat ik na een bezoek aan de Domtoren heb geluisterd naar het lied Nun komm der Heyden Heiland.

en ik mij voorgoed aan haar had gecommitteerd. Alles is aantoonbaar. Ik heb alle brieven naar St. James's en KP aangetekend verzonden en zij zijn nooit teruggekomen. Sterker nog: Diana's lijfwacht heeft mij op 23 april nog aangemoedigd om door te gaan met het schrijven van mijn brieven en mij verklaard in september een officiële reactie vanuit KENSINGTON PALACE te kunnen verwachten. Dat landgoed wordt dus voor jou. Daar ben ik van overtuigd. Uiteraard rapporteer ik thans ook alles aan Liesbeth. Ik hoop dat ze tussen 14 en 28 maart meekan naar Spanje om samen de schade te herstellen. Zij is daar immers bekend. In februari 1991 is zij nog naar Madrid geweest en heeft daar afspraken voor mij gemaakt, waarna mijn Quixotic Quest kon beginnen. Van mijn beste vrienden in Madrid ontving ik deze week nog het volgende bericht:

"PALACIO DE LA ZARZUELA, 25 de Enero de 1998. Muy señor mío: Sus Majestades los Reyes me encargan le agradezca en Su nombre la felicitación que tan amablemente Les ha enviado con motivo de las fiestas navideñas y el año nuevo. Al mismo tiempo, Sus Majestades me piden que le haga llegar Sus mejores deseos para el año 1998. Reciba un cordial saludo, Francisco Fernández Fábregas. Jefe de Protocolo"

Ook van Hun Minister-President José María Aznar ontving ik een handgeschreven kerstkaart en zelfs Wim Kok en De Prins van Oranje hebben zich niet onbetuigd gelaten.

Ik denk dat het daarom goed is dat jij weer in mijn kielzog meegaat en op de eerste plaats je medewerking verleent aan de opbouw van het bedrijf in 'Sparrenheuvel', op ongeveer dezelfde wijze als je jouw instituut in Element hebt opgebouwd. Dat is je op het lijf geschreven. Ik heb dienaangaande contact gehad met de heer Van Lanschot en Drs. J.E.C.M. Martens van Jones Lang and Wootton, Vivaldiplantsoen 260, 3533 JE UTRECHT. Ik geef je hiermee toestemming om dit alles te regelen. Dan kan ik mij vanaf nu concentreren op mijn ontwikkelingstaken In Spanje en Engeland (Stratford-upon-Avon). In alle situaties adviseer ik je in nauw contact te blijven met de directie van de Baak. Dat is immers mijn lanceerplatform. Ik hoop echter dat ik in de nabije toekomst weer een lady aan mijn zijde kan hebben om samen op reis te gaan en af en toe een ritje te maken in onze Rolls Royce. De eerste rit heb ik al achter de rug. Vanuit Kasteel Landgoed De Engelenburg te Brummen langs enkele andere familiekastelen in de Achterhoek.

De volgende bestemming wordt wellicht Kasteel Oud-Poelgeest te Oegstgeest of een ander mooi landgoed in Wassenaar. Voor de goede orde laat ik je weten dat je binnenkort kunt worden gebeld door een vriend van mij. Hij heeft een goed plan om miljonairs te maken. Dan hoef je niet meer elke dag in een Mercedes te rijden. Want ik kan mij goed voorstellen dat dat ook een keer gaat vervelen. Met Hartelijke Groet. P.S. Wat vind je van mijn postzegel? Hij dateert van 22 april 1997.

21 FEBRUARI 1998 TEAMBUILDING TER ATTENTIE VAN PETER OTTENHOFF