FOTO BOVEN: 2005 LA PAZ DE VALLADOLID

Donderdag 20 juni 2002 Aandeelhouders KPNQwest willen onderzoek  Hier kan ik mij wel iets bij voorstellen. KPNQwest en John & Diana's Quixotic Quest hebben uiteraard zeer veel met elkaar te maken. Evenals de twee jaar geleden voorgenomen fusie tussen KPN en Telefónica, die ten gevolge van ongelukkig handelen door de heer Gerrit Zalm geen doorgang heeft gevonden. Ook van de heer Van Amstel heb ik in die tijd geen reactie ontvangen op mijn faxbericht terzake. Het was toen 4 mei van het jaar 2000. Hierdoor is KPN bijna ten onder gegaan. Uit de berichtgeving van vandaag omtrent de kabinetsformatie heb ik begrepen dat de heer Zalm geen ministerspost meer zal gaan innemen. Dat kan ik mij goed voorstellen. Hij heeft immers nog iets goed te maken op dat punt. Tijdens mijn bezoek gisteravond van 18.00 tot 19.30 aan Roberto's bar van Rob de Vries Stadelaar liet Rob mij weten dat hij mijn website http://www.trafford.com/robots/01-0341.html had geraadpleegd, maar een errormelding (0043) had gekregen. Ik heb het zojuist (11.30) ook nog een keer geprobeerd maar heb direct de juiste informatie op mijn scherm gekregen. Ik ga er dus vanuit dat thans de juiste maatregelen worden getroffen. Vandaar dat ik mijn voormalige echtgenote zojuist (om 10.53 uur) het volgende emailbericht heb doen toekomen. "Hallo Elly, Graag breng ik jou onze electronische briefwisseling van 31 december vorig jaar in herinnering. Ik heb toen in mijn dagboek het volgende opgenomen.

Maandag 31 december 2001
Alweer de laatste dag van het jaar. Het was gezellig gisteren in de sauna. Met de trein van 13.11 uur ben ik vertrokken. Hij reed op tijd. Ook de aansluitende trein in Nijmegen Centraal. De KRO zoekt een nieuwe heilige per 1 januari 2002. Ik denk dat ik er wel voor in aanmerking kom, als het aan Fons de Poel moet liggen. Na een wandeling van een half uur vanuit het station te Dieren bereikte ik rond 14.30 Bodytotaal Wellecom. Leuk zo al die lichamen te mogen ontwaren. De eerste dame die tegelijkertijd met mij het rijk der hemelen binnentrad was Margit Kaper van Huis de Voorst en de limmerick:

Er was eens een dame uit Eefde
Die heel wat bijzonders beleefde
Haar man genaamd Pim
Was vreselijk slim
Totdat zijn butler uit Kensington beefde

Ik heb haar mijn boek ter inzage gegeven. In de sauna trof ik ook onze goede vriend Erik Dou van het Koninklijk Huis. Ik heb de heer Dou laten weten dat het boek er op de eerste plaats voor bedoeld is om nog een paar hangende problemen op te lossen, zoals dat van de heer Paul Burrell - ook wel ten onrechte 'The Rock' genoemd - , die naar mijn inzichten over mijn vertrouwelijke informatie beschikt. Deze kan uiteraard uitsluitend worden ingezet in de zaak tegen de heer Al Fayed. In dat verband is het allright dat het Britse Hooggerechtshof reeds over deze informatie beschikt. Terwijl ik in de sauna een dame ontwaardde die erg veel weg had van Mevrouw Van Loon de la Bouchère, de grootmeesteres van Hare Majesteit de Koningin, had de heer Dou inmiddels inzage in mijn boek gehad. Op mijn vraag of het zijn goedkeuring kon wegdragen antwoordde hij positief met betrekking tot de buitenkant. Er blijft nog tijd genoeg over om de binnenkant te lezen vóór 2 februari aanstaande. De aanwezigen aan de bar, waaronder Raymond, Jan Struyk en zijn Jessica, hebben dan ook snel het ISBN-nummer genoteerd. In een later stadium voegde zich ook nog de heer Sjakie toe aan het gezelschap, van de aandelen. Ik had Raymond inmiddels in kennis gesteld van de gebeurtenissen rond 14 augustus 1996 met betrekking tot de "28 Royal Roses tot Noordwijk". Sjakie was van mening dat het interessanter zou zijn geweest als het boek had geheten "Letters from Diana". "Dat brengt meer geld op" naar zijn zeggen. Hij realiseerde zich waarschijnlijk niet dat Diana Spencer en John L. Van der Heyden min of meer dezelfde persoon waren in de periode 1 augustus 1996 tot en met 31 augustus 1997. "Zo'n brief moet al gauw een kleine ton opbrengen bij een veiling", naar zijn zeggen. Dan heb ik wel voor een paar miljoen in de kluis, denk ik. Ik denk overigens dat Liesbeth Halbertsma thans ook wel over een waardevolle collectie brieven beschikt van het Instituto Cervantes Benelux. Daar kan zij wel een nieuw paard voor kopen. Natascha was er ook. In de whirlpool namen op een gegeven ogenblik ook drie Frans-sprekende jongens plaats. Het deed mij denken aan hetgeen ik Diana op 20 november 1996 heb geschreven:

"Dear Diana, Yesterday I discussed security measures. I am solving a financial temporary problem, but I hope you will be able to come. The business plan I am translating myself. I will bring it with me and come by train. Afterwards I will stay with you if you wish and follow you to England. In your country I can be appointed Earl. We had some more earls in our family, for example Karel (1749-1826), Senator in the Imperial Court of Napoleon in Paris (1810). Now I only can be called Sir. That would be a final solution of my personal problem and perhaps of yours as well. This would also be the end of a new fairy tale and a new chapter of the Bold and the Beautiful. There's only one problem: I'm ugly. Yours, Peter Pan."

Ik heb het Jan laten lezen. Mede naar aanleiding van de opmerking van Ron - hij zat lange tijd boven gisteren - dat hij een tijd geleden een gast met de naam Napoleon in de zaak had gehad. Ik heb toen geadviseerd hem eerder naar een genealoog te verwijzen dan naar een psychiater. Lodewijk Napoleon heeft als Eerste Koning van Nederland gastvrijheid genoten in het huis van de familie Van der Heyden in de Waterstraat in Doetinchem. Hetgeen de Heer van der Heyden toendertijd de titel baron de l'empire heeft opgeleverd. Ook Jessica heeft het begin van het boek gelezen. Tijdens de daaropvolgende saunaronde heeft het haar klaarblijkelijk zodanig geïnspireerd dat zij zich spontaan door de sneeuw heeft gewenteld en in de saunacabine een Nigeriaanse vreugdedans tentoonspreidde "although that was not allowed". Al zo doorgaand met vrolijk kout - en na in dialoog met een dame van De Voorst te hebben vastgesteld dat mijn hele verhaal daar al bekend is - diende ik de sauna rond 22.20 uur te verlaten in verband met het vervoer naar de Keizer Karelstad. Buiten heb ik de bus naar Arnhem aangehouden. Ook daarin was het zeer gezellig. Een van de passagiers, waarschijnlijk een collega van de chauffeur, heeft het boek ook goed bekeken. In Velp informeerde de chauffeur of ik ook over brieven van prins Charles beschik. Hierop heb ik bevestigend gereageerd met de opmerking "in verband met 'The Publication of the False Last Will of the Princess of Wales".

In de sauna had zich immers ook nog een Engelse jongedame aangediend met de naam 'Sjoukje'. "That's Frisian", liet zij mij weten. Ik heb haar daarom verteld dat Diana mijn "fiancée" was sinds mijn bezoek aan Het Stadhouderlijk Hof op Haar uitnodiging met kerstmis 1996.

Bij het verlaten van de bus in Arnhem Centraal deelde de chauffeur mij mede: "We zullen u in de toekomst waarschijnlijk wel weer tegenkomen. " "Ja, in de skybox van het Prinses Diana Stadion". Ik zit immers niet voor niets aan de Spaanse zuidkust. Rond middernacht bereikte ik wederom den Dukenburcht van de Keizer Karel Stad. Dan nu het nieuws van vandaag."

Daarbij de volgende artikelen: "President Saá stapt op BUENOS AIRES - BUCKINGHAM PALACE accepteert geen euro's - Spanje nieuwe EU-voorzitter Gisteren ontving ik om 13.10 bericht Beste John, Ik wens je een heel goed en gezond 2002 toe. Misschien kunnen we dit jaar elkaar eens ontmoeten zodat we een situatie creëren waarin we gezamenlijk onze kinderen eens kunnen ontvangen. Na 10 jaar zou dat wat mij betreft toch moeten kunnen. Ik wens je nog een fijn verblijf hier in Nederland en een "home"in Spanje. Liefs, Elly. Ook de beste wensen aan je moeder.

19.08 Mijn reactie. Hallo voormalige echtgenote, Dank voor jouw reactie op mijn 'kerstkaart'. Het is de voorpagina van mijn eerste boek met de titel Letters to Diana, Princess of Wales. Het boek wordt een dezer dagen wereldwijd uitgegeven door Trafford Publishing in Canada. Je ziet het dus goed dat we na 10 jaar weer eens iets samen kunnen doen. Ik heb de hele ontwikkeling immers zoveel mogelijk geheim gehouden. Daar had niemand iets mee te maken, totdat de situatie werd misbruikt op 31 augustus 1997. Dat is dus ook de dag dat mijn in het boek beschreven verhaal een einde neemt. Ik heb nadien vier jaar de tijd genomen om die episode op een waardige wijze af te sluiten. Die periode is nu dus achter de rug. Hartelijk dank ook voor de verjaardagskaart, die ik in december in Spanje mocht ontvangen. Op de dag van ons vertrek. Het gaat nog niet zo snel bij 'correos'. Nu mijn goede vriend Aznar het voorzitterschap van de Europese Unie gaat overnemen, dient daar wel verbetering in te komen. Ik vind het een goed voorstel om weer eens samen iets te doen voor Mark en Ramon. Doe maar een voorstel. Ze staan beiden voor belangrijke persoonlijke beslissingen. Voor de goede orde: ik ben nog steeds vrijgezel. Na het tragisch afgelopen avontuur in het Verenigd Koninkrijk heb ik er wederom voor gekozen weer bij mijzelf thuis te komen. Dat soort processen neemt altijd veel tijd, maar het leidt eveneens tot grotere diepgang. Het aangaan van een relatie vereist een zware menselijke investering. Ik ga geen relatie met iemand aan als ik niets te bieden heb. Nu mijn boek klaar is en onder ISBN-nummer 1-55212-939-X op de markt verschijnt hoop ik weer iets gezamenlijks op te kunnen bouwen. Wie daarbij de gelukkige wordt is mij nog niet bekend. Vaak hoor ik dat van anderen. Mensen om mij heen schijnen meestal meer van mij te weten dan ikzelf. Zo merk ik dat heel wat ontwikkelingen een aanvang hebben genomen op de Lochemseweg in Epse. Uiteraard houden die mensen mij ook bezig. Ik denk ook veel terug aan de start van het FSI op de Nachtegaalstraat in Wijchen. Bij de start kregen we al het eerste protest van de concierge van de school uit Deventer. Hij had in feite wel gelijk. Het hele gedoe met die rechtspersonen heeft veel onduidelijkheid geschapen en tot grote problemen geleid. 28 januari is daarbij een significante datum. Je wordt dan 56. Het is dan ook precies 14 jaar geleden dat er door een niet al te fris opererende groep lieden beslag werd gelegd op de bezittingen van een hard werkende directeur. Het ziet er naar uit dat er een verhaal in omloop is gekomen dat mijn instituut 'failliet' zou zijn. Dat was absoluut niet het geval. Ik ben mijn betalingsverplichtingen altijd voor honderd procent nagekomen. Alleen Piet Kort uit Doorn is in de problemen gebracht. Maar niet onder mijn verantwoordelijkheid. Ook jij bent niet al te netjes behandeld door de lieden in de Boslaan. In dit verband heb ik af en toe contact met de heer Rik Felderhof, die in die tijd in de nabijgelegen Lyceumlaan woonachtig was. Hij heeft mij al een keer in De Stoel uitgenodigd. Ik heb alleen belangstelling voor zijn villa in St. Tropez, waar mijn Britse partner ook nog op bezoek is geweest, voordat zij werd geschaakt. Ook jouw volle neef Jochem van Gelder is van die zaak goed op de hoogte, denk ik. Zo zijn er zoveel mensen die ontzettend veel van ons weten. Vandaar dat ik zeer zorgvuldig ben geworden in mijn communicatie gedurende de afgelopen tien jaar. Het resultaat mag er zijn. Vannacht doet de Euro haar intrede. Het besluit is in 1992 in Maastricht genomen, in hetzelfde jaar waarin ik mijn handelsmerk 'Instituto Cervantes' heb gedeponeerd. Nadien zijn de ontwikkelingen van het Instituto Cervantes en de Europese Unie hand in hand gegaan. 28 januari 2002 is de laatste dag waarop er nog met guldens kan worden betaald. Ik denk dat ze met jou ook wel een beetje rekening hebben gehouden. Dit is even een korte reactie op jouw berichtje. Een prettige jaarwisseling en Un Próspero Año Nuevo, JOHN. P.S. Ik ben met Ma ook nog even bij 'Los tres Caballos' langs gereden. Er tegenover is nu een Engelse Pub gevestigd met de naam The Royal Oak. De oorspronkelijke Royal Oak van King John I staat in Runnymede bij Windsor. Ik ben er op 6 augustus 1996 nog even gaan kijken na mijn bezoek aan THE ANGEL ON THE BRIDGE in Henley-upon-Thames. Watts in a name? FELIZ 2002

Vandaag heb ik nog even een stukje van The Bold and the Beautiful gezien. Taylor heeft een tweeling op de wereld gebracht in het roze. The World turns around. En wij dienen verder te gaan. Ik heb een wereldwijde verantwoordelijkheid en hoop terzake op de steun en vertantwoordelijkheid van alle betrokkenen te mogen rekenen. Daarom heb ik vandaag mijn eerste nieuwsbrief verzonden, die alsvolgt luidt. Subject: Nieuwsbrief (News Letter) 001 Date: Wed, 19 Jun 2002 16:20:50 +0200 From: Organization: Instituto Cervantes NBLEW To: Drs P. Ottenhoff CC: Drs E.H. Halbertsma, Drs H.G. Starren, Vereniging Docenten Spaans in Nederland, Haags Juristen College (Cyprus), P.Thiel Knijff Merkenadviseurs, Ben Harrison" Etc. Ik heb nu dan ook besloten om mijn voormalige echtgenote eveneens mijn volgende nieuwsbrieven te doen toekomen. Ik weet niet of het mij nog lukt om vroeg op te staan. Toen ik bij de Baak werkte stond ik altijd om 6.00 uur op in Maarn om op tijd in Hoofddorp of Noordwijk te kunnen zijn. Uiteindelijk ben ik daar op afgebrand. Voor mijn vrouw had ik toen geen tijd en energie meer. Elke dag ging er zo'n vijf uur aan reistijd op. En de Baak had geen geld om ons van huisvesting te voorzien in de directe omgeving. Ik had daarbij een leuk huis op het oog in Voorhout. Aan het water. Een soortgelijk pand als op de Plattenberg. Ik ben er met mijn vrouw nog wezen kijken. Kort na ons bezoek aan de Kalverstraat in Amsterdam. Waar ik nog een rood mantelpakje voor haar heb willen kopen. Maar dat wilde zij toen niet hebben. En voordat ik de notulen van de projectleidersvergadering bij Liesbeth in de brievenbus heb gedeponeerd in de Willem de Zwijgerlaan in Oegstgeest. Vandaar dat ik toen mijn caravan naar Noordwijk heb gesleept om mijn werk nog goed te kunnen doen. Wat het initiatief betreft zal ik verder doorgaan met het verzenden van mijn nieuwsbrieven aan de direct betrokkenen. Ik heb er geen bezwaar tegen als de boac-groep deze berichtgeving verder distribueert zodra de bestuurssamenstelling van de stichting en de holding bekend is, alsmede het activiteitenprogramma voor het komende jaar. Het jacht van Bram van Leeuwen is gistermiddag niet meer ter sprake gekomen. Ik denk ook nog aan de Jonikal in St Tropez. Maar dat is eerder een zaak voor een Franse Officier van Justitie of Rechter Commissaris. Hervé Stéphan - Wellicht. 11.01 Ontvangen van info boacgroep.nl Your message on Thu, 20 Jun 2002 10:53:43 +0200 has been received. WORDT VERVOLGD HARTELIJKE GROET, JOHN P.S. LOUIS VAN GAAL is ook weer terug in Spanje. Hij heeft nog Spaanse lessen gehad bij LINGUARAMA in Hoofddorp. Wellicht kan hij nu iets terug doen voor ons bedrijf. 13.30 Het bovenstaande verzonden aan boacgroep.nl Cc Drs E.H. Halbertsma, Drs H.G. Starren, Vereniging Docenten Spaans in Nederland, Haags Juristen College (Cyprus), P.Thiel Knijff Merkenadviseurs en hulst Subject: Nieuwsbrief 002 Met als aanhef: Amigos y Amigas de la Prensa, Vanuit de Spaanse zuidkust ontvangt u onderstaand mijn tweede nieuwsbrief. Voor de goede orde heb ik Nieuwsbrief 001 nog een keertje aangehecht in ClarisWorks 6. Eenvoudig te converteren met MacLinkPlus. Dat maakt het kopiëren een stuk gemakkelijker. 13.39 Ontvangen van boacgroep.nl Your message :- "Nieuwsbrief 002" on Thu, 20 Jun 2002 13:30:36 +0200 has been received. En van Trafford Order Desk d.d. 19-6-2002 18.09 onderstaand bericht. Hierop heb ik op 16.40 uur alsvolgt gereageerd aan Trafford Order Desk Cc Ben Harrison Trafford Publishing Canada. en boacgroep.nl. "Dear Patricia, Thank you very much for your message that I received on my former email-address. "Subject: E11351. Good morning Mr Van Der Heyden, Thank you for your order of 50 copies of your book, Letters To Diana. I have set out the costs below with the shipping options. Could you let me know which one you prefer? All the prices are in US dollars. Books (50): $492.50 Shipping: $122.66 (Ground, delivery 4-5 weeks minimum, non-traceable) TOTAL: $615.16 Books (50): $492.50 Shipping: $321.11 (Air, delivery 6-10 days, but can be up to 6 weeks, non-traceable) TOTAL: $813.61 Books (50): $492.50 Shipping: $286.90 (UPS Expedited, delivery 3-5 business days, traceable) TOTAL: $779.40 As we are a print on demand publishing company we do require pre-payment on all orders. We accept American Express, Mastercard, and Visa, as well as cheque or money order. If you have any questions please do not hesitate to contact me. I look forward to hearing from you shortly. Thank you once again and have a great day. best wishes Patricia Graham Order Processing Trafford Publishing phone: 1 888 232 4444 fax: 1 250 383 6804 email: patricia@trafford.com Suite 6E 2333 Government St Victoria, BC V8T 4P4." From next 21 till 27th of July I will assist a conference of the International Association of Teachers in Spanish (AEPE) in Lorca, with more than 100 participants from all over the world. I think some of them will be interested in buying my book. So I need them within a month. Therefore I choose for the last option: Books (50): $492.50 Shipping: $286.90 (UPS Expedited, delivery 3-5 business days, traceable) TOTAL: $779.40 You may charge my credit card : POSTBANK CARD GOLD (MasterCard) Experation date 1-10-2003 Number on the back side: Please take good care that the books will be shipped to SPAIN! Is it also possible to receive a new set of announcement cards? I think people will become more and more interested. As I read in Ben Harrison's letter of the 11th of January "if you have any publicity or reviews you would like us to post on your Trafford webpage, please let us know - all publicity is good publicity!" I can announce that I presented my book on last 29th of March in Moscow! There it will probably be translated into Russian! By members of the Lingüistic University of Russia. Herewith you find my speech in Spanish on that occasion as I sent it by email to my Russian colleague Galina S. Románova, Head of the Faculty of Roman Languages of the University of International Relations (MGIMO) of the Foreign Ministry of Russia. This is the email that I sent to Galina on that occasion on last 5th of April etc. 16.47 Ontvangen your message :- "E11351" on Thu, 20 Jun 2002 16:40:11 +0200 has been received. Goed nieuws 'about our quest': Personeel KPNQwest wil netwerk draaiende houden Dat is goed nieuws. Ik hoop dat mijn boek daar een bijdrage aan heeft geleverd. Een bedrijf valt of staat met de inzet van haar medewerkers. Vandaag is er hier gestaakt in Spanje. In verschillende geledingen van de samenleving. Hierdoor is grote materiële schade toegebracht aan het werk dat door mijn collega's in het Palacio de la Moncloa is verricht om de economie van dit land op peil te brengen en aan de eisen van de Europese Monetaire Unie te voldoen. Ik ken maar één soort actie: WERKEN.

Verder lees ik dat de goede naam van Minister de Vries van Binnenlandse Zaken thans is aangetast. Ik lees. LPF dient motie in tegen De Vries Hoewel ik mij wel enigszins in de emoties van de heer Hoogendijk kan verplaatsen - ik ben vijf jaar geleden immers op een soortgelijke wijze mijn partner kwijtgeraakt in een tunnel in Parijs - vind ik deze motie prematuur. Ik denk dat de heer Hoogendijk in eerste instantie het justitieel onderzoek dient af te wachten. Eén tipje van de sluier kan ik inmiddels wel oplichten. De dader heeft voorkomen dat Pim Fortuyn op die bewuste 6 mei - de 58-jarige trouwdag van mijn ouders - naar Leeuwarden zou reizen. Fortuyn zou die avond dan mijn verhaal hebben kunnen vertellen, zoals dat in mijn boek beschreven staat. Fortuyn is neergeschoten voor de ogen van Paul van der Lugt, die in 1981 met Petra Koek het voormalige NIOW-kantoor als woonhuis heeft betrokken aan de Zamenhoflaan in ZEIST. Petra is uiteindelijk bij Peter Ottenhoff gaan werken in het ondernemerscentrum 'Element' aan de Winthontlaan in Utrecht. Ik kan mij de eerste besprekingen in 1979 daar nog goed herinneren met de heren L.A. de Vries, G.P. Boogaard en P.W. Karis. In één van de eerste besprekingen heeft de heer Boogaard toen de vraag gesteld of wij met de overheid zouden gaan samenwerken. Hij keek daar anders tegenaan dan ik. Ik vond dat dus een vreemde vraagstelling. Waarom niet? Ook werd daar in die tijd de discussie gevoerd over 'het vlees en de botjes'. Ik was een onderwijsman en uitsluitend geïnteresseerd in de leerresultaten van mijn cursisten. Het was allemaal zo'n vreemde constructie. Vooral met die Stichting Nationaal Onderwijs. Gemeente- en schoolbesturen werden door die Stichting Nationaal Onderwijs betaald voor het gebruik van lokalen door NIOW-Talen B.V. De docenten werden door NIOW-Talen B.V. betaald. Dat riep veel vragen op bij mijn docenten: "Bent u nu commercieel of niet commercieel?" In 1985 heb ik die constructie dan ook aangeduid met DE GROTE LEUGEN en getracht een oplossing voor dat probleem te vinden. Het kostte mij immers honderden tot duizenden cursisten in de loop van de tijd. Ontevredenheid alom. Ook ontevredenheid over het lesmateriaal van Holland Publishers B.V. Eveneens eigendom van Boogaard en de Vries. De kwaliteit van het onderwijs ging ten koste van de belangen van die uitgeverij. Ja, er was nog één docent die enthousiast was over dat materiaal: De Heer der Nederlanden te HARDERWIJK. Jaren heb ik eraan getrokken om die problemen op te lossen. Oók de financiële problematiek, die hiervan het gevolg was. Vanmidag heb ik van 17.30 tot 18.00 uur naar The Bold and The Beautiful gekeken. De beelden van Stephanie Forrester - nadat zij een beroerte had gekregen - deden mij denken aan de laatste dagen van mijn vader zaliger. Floris. Floris van der Heyden. Een van zijn voorouders, Floris van der Heyden van de Doornenburg - ons familiekasteel - is uitgebeeld in de serie met dezelfde naam. Door Rutger Hauer. Dezelfde Rutger Hauer die de Soldaat van Oranje heeft uitgebeeld. Soldaat van Oranje II zit hier thans achter zijn tekstverwerker. Het is mij inmiddels duidelijk geworden waarom ik met Liesbeth Halbertsma zo goed kon opschieten. Liesbeth is een nichtje van oud-burgemeester Johannes Drijber van Arnhem. De heerDrijber is ook voorzitter geweest van de Vereniging Nederlandse Gemeenten en zal ook wel heel wat brieven van die Stichting Nationaal Onderwijs onder ogen hebben gehad met mijn handtekening 'namens het bestuur' (Boogaard en de Vries). In de winter van 1987 ben ik volledig ingestort. Ik mocht niets meer doen van mijn huisarts in Leersum. De laatste inspanningen van mij en Peter Ottenhoff om nog een ton omzet te genereren waren mij teveel geworden. Vooral na een bespreking in december in het pand aan de Boslaan 6 onder het motto 'VERBETER DE CREATIVITEIT DOOR EEN SCHOP ONDER DE KONT'. Excusez les mots. Dit zijn niet mijn woorden. In maart 1987 ontstond er een conflict tussen de heren en de heer Ottenhoff. Ik heb het tij nog proberen te keren door spoorslags van Maarn naar ZEIST te rijden. De heer Ottenhoff verliet op dat moment woedend het pand. Zijn woorden zal ik maar niet herhalen in deze nieuwsbrief. Peter heeft zich toen ook ogenblikkelijk ziek gemeld. Uiteindelijk is het altijd de arts die besluit of dat al of niet terecht is. Van de heren Boogaard en De Vries kreeg ik op dat moment te horen dat ik hem moest ontslaan als hij zich weer beter meldde. Dat heb ik dan ook gedaan. De geheugens werkten kennelijk niet zo goed meer bij deze heren. In een later stadium konden zij zich niet meer herinneren dat zij mij die opdracht hadden gegeven. Het toppunt is nog de wijze waarop vriend en vijand om de tuin zijn geleid. Terwijl ik weer eens in mijn kantoorpand kwam om de maandelijkse betalingen aan mijn docenten te verrichten - ik bleef immers wel verantwoordelijk voor het bedrijf - kwam de heer Boogaard even informeren naar de hoogte van mijn hypotheek. Hierdoor kon hij de overwaarde van mijn huis berekenen. Kort daarop hadden wij een gesprek met de heer Piet Kort uit Doorn van het communicatiebureau HINT in ZEIST. De heer Kort had nog een kleine twee ton van ons tegoed. Die zouden eventueel kunnen worden omgezet in aandelen NIOW-Talen B.V. Ook zou dan de naam van dat bedrijf kunnen worden veranderd aangezien die niet meer met mijn identiteit en oorspronkelijke ideeën overeenkwam. Na een lange touwtrekkerij is in de eerste week van juli besloten om mijn dienstverband te beëindigen. Enkele dagen later ben ik met mijn vader nog even op bezoek geweest in de Boslaan 6 in ZEIST om mijn persoonlijke bezittingen op te halen. Daarbij werden wij in de vergaderkamer uitgenodigd door de heer Boogaard en zijn echtgenote Mackay. Petra Koek was daarbij de hoofdgetuige. "Gaat U maar even wandelen, Mijn Heer Van der Heyden", zei Petra. Van haar heb ik geleerd korte zinnen te gebruiken. Maar daar had ik hem niet voor meegenomen. 'Klik' hoorden wij plotseling. 'Hé, wat vreemd', zei Petra. Vermoedelijk was dat de timer van de video-installatie en is alles op video opgenomen. Ik hoop dat die band nog intact is. Hij zal dan precies aantonen welk spelletje er is gespeeld. Ik kreeg van Marianne Boogaard tal van facturen onder mijn neus gestopt waar ik geen weet van had. Alleen de factuur van de chinees in Hilversum - aan de Soestdijkerstraatweg - herkende ik nog. Die is later afgebrand. Die was ter gelegenheid van het afscheid van Peter Ottenhoff en zijn echtgenote. Dat had hij wel verdiend na enkele jaren trouwe dienst tegen een gering salaris. Oh ja, ook nog een nota van een pannenkoekenhuisje in Oisterwijk op Koninginnendag om mijn kinderen te belonen voor het werk dat zij gedurende twee weken lang voor het instituut hadden verricht. Mijn toenmalige echtgenote heeft in die moeilijke periode een buitengewoon verantwoordelijkheidsgevoel aan de dag gelegd. Onder zeer moeilijke omstandigheden. Samen met Marianne Boogaard voerde zij de financiële administratie. Zij begeleidde eveneens drie stagiaires van de MEAO aan de Catharijnesingel in Utrecht. Nadat Peter Ottenhoff conform het advies van Boogaard was ontslagen was dat niet meer mogelijk en zijn twee van de drie meisjes te werk gesteld bij Peter Ottenhoff, die ik toendertijd niet van zijn verantwoordelijkheden als free lance districtleider had ontheven over de provincie Utrecht. Bovendien was hij begonnen met leuke nieuwe ideeën op het gebied van internationaal opleidingsmanagement. Zeker de moeite waard om te ondersteunen. Ook beschikte hij over de know how om een tolk-vertalersopleiding van de grond te tillen. Daar kon ik hem als één derde deel van het bestuur van de Stichting Beroepsgerichte Opleidingen niet van weerhouden. Inmiddels had de heer Boogaard besloten die opleiding - die ik als mijn eigen geesteskind beschouw - over te hevelen naar NIOW B.M.O. B.V. Alle geïnteresseerden kregen door een zekere heer Heykoop brochures toegezonden met mijn beeltenis en die van de heer Ottenhoff en een begeleidend schrijven met het rekeningnummer van NIOW B.M.O. B.V..

Zo werd mijn bedrijf al leeg gezogen nog vóórdat mijn ontslag een feit was. Het is er niet beter op geworden in Nederland sinds ik daar ben weggegaan. In 1989 begon ik weer echt plezier in mijn werk te krijgen. Door mijn samenwerking met Liesbeth Halbertsma. Zij was een perfecte collega en heeft mij geadviseerd het verhaal in een case-studie uit te werken. Ik ben toen begonnen met een analyse van de markt en heb daarbij bestaande namen veranderd in pseudoniemen.

Het stuk vormt de basis van mijn vordering op de Staat der Nederlanden ten behoeve van de Stichting Cervantes Benelux. Toen in april 1993 in Nederland de noodtoestand was afgekondigd had ik geen andere keus dan ervoor te zorgen dat die 'Zaak NIETS' eindelijk 'IETS' zou worden. "Het speelveld is uitgezet. De wedstrijd kan beginnen en de winnaar is al bekend" zei Paul Rosenmöller tijdens de begrotingsdebatten van september 1996. Vooralsnog is het een winnares geworden: Angela Vincente, omdat ík daartoe al had besloten nadat ik voor het laatst ons kantoorpand aan de Parallelboulevard te Noordwijk had verlaten in juli 1991. Een aantal andere hoofdrolspelers is inmiddels overleden. Waaronder de kolonel, ook wel door onze oosterburen aangeduid met 'Opa Europa', alsmede mijn voormalige buren die nadien in SNEEK zijn gaan wonen. Het is nu aan de lezers van deze derde nieuwsbrief om na te gaan wie de échte spelers waren in dat spel. Dan komen er ook meteen nieuwe 'poppetjes' in beeld. 22.46 Geprint: MET ANDERMANS VEREN. Deze brief heb ik om 23.07 uur in de brievenbus met het opschrift 'EXTRANJERO' van het postkantoor te Torremolinos gedeponeerd. Welbekend van de foto's uit de tijd dat zij nog waren dichtgeplakt met plakband op 11 juni 1999.

Dat was vier weken nadat ik deze Citroën AX en FIAT UNO had geïdentificeerd in de Calle Roquedal. Alhier. Op 15 mei 1999.

Klaarblijkelijk is één van deze auto''s door de dronken chauffeur van de heer Al Fayed aangereden tijdens de fatale ontvoeringspoging door zijn zoon in de nacht van 31 augustus 1997 in Parijs. Vanavond kwam ik Rachid Abdelli ook weer tegen op dezelfde plaats. Met zijn papegaai op de arm. Eenzelfde papegaai als van Peter Ottenhoff. Het kenteken MA 9850 AZ heeft voor mij geen andere betekenis dan: in de tweede helft van 1998 - 1 juli dus (Diana's 37ste verjaardag) - begint de Victorie opnieuw in Alkmaar (AZ). Omdat daar in april 1993 mijn naamgenoot is geliquideerd door de Nederlandse Politie. Ik denk dat de cirkel nu wel gesloten is om mijn vordering op Harrods te onderbouwen.

21 JUNI 2002 NIEUWSBRIEF 003