18 oktober 2000. Betreft: NEUES ELAN Kenmerk: JH/HdK20001018. Torremolinos, dinsdag 17 oktober 2000. Amigo Hermano, Terug in het land. Ofwel 'de vuelta otra vez', zoals dat hier wordt aangeduid. Mijn afwezigheid is hier klaarblijkelijk niet onopgemerkt gebleven. "¿Usted se ha quedado cuatro meses en el extranjero, verdad?" kreeg ik gisteravond al direct te horen in de Calle Loma de los Riscos. Er was nogal het een en ander te verwerken dezer dagen. Het lijkt mij in dit verband goed de website te raadplegen van de Duitse 'Bild Zeitung' van maandag 16 oktober. Ik kocht die krant gisteren op Schiphol kort voor mijn vertrek. De voorpagina meldde: Sensationelle Enthüllung. Di's Priester bricht sein Schweigen. Oude wijn in nieuwe zakken. Het begint op omkering van de bewijslast te lijken. Zondag kwam ik mijn reisverslag nog tegen van mijn reis door Spanje in 1992. Ik heb van de gelegenheid nog even gebruik gemaakt om enkele foto's en brochures uit die tijd te scannen. Het meest opmerkelijke is het verslag van mijn bezoek aan Alicante. Ik citeer mijn dagboek.
Een bewolkte dag. Gesproken met Vera Emmen. De Nederlandse secretaresse van het Colegio de España in Alicante. José Luís e Rosa hadden haar op 12 mei bezocht in verband met de noodzaak om een studiecoördinator in Alicante aan te trekken. 's Middags barstte het onweer los. In het noodweer naar Benidorm gereden om Stef van der Meulen de handleiding bij de Apple 2C te brengen. Naar aanleiding hiervan met hem en Auke gesproken over het begin van de SBO, die ik met Peter en Toby heb opgericht, en de computers die wij gebruikten. Het arbeidsconflict waarin Henk heeft bemiddeld, waardoor ik het voorzittersschap van de stichting moest neerleggen, mijn vaste voornemen om samen met Spanjaarden en andere partijen een nieuwe organisatie te bouwen en de gevolgen die dat voor mijn relatie hebben gehad. Een hartelijk gesprek. Stef en Auke lieten mij weten te allen tijde bij hen welkom te zijn wanneer ik weer in de buurt van Benidorm kom. En die mogelijkheid sluit ik beslist niet uit.
De zon schijnt over Alicante. Tijd voor strand en zee. Een gitana leest de kaarten en voorspelt mijn toekomst. Er zijn drie vrouwen in mijn leven, "una rubia, una de pelo castaño oscuro y una de pelo castaño claro. En un día festivo estuvo a disgusto con la rubia, por la tarde y por la noche a eso de la una o la una y media. Hace dos años o algo así. Las mujeres de pelo castaño parecen mucho. Son ricas. Son mujeres de carrera. La del pelo castaño oscuro conoció a mediodía. Ella le quiere. Ella es de suerte. Echó lágrimas para ella.Va a tener una buena salud. Ahora tiene que cuidarse con los bronquios, pero va a vivir en un clima seco, al mar. Va a tener una vida larga. De suerte". Zij las het allemaal uit de kaarten. Opmerkelijk was de associatie bij de ridder te paard.
Rustdag. Besluit om tot en met zondag te blijven in verband met het feest van Cristianos y Moros in de wijk San Blás.
Vanmorgen Manoli naar het Estación de la RENFE gebracht. Ze is een week op bezoek bij haar dochter in Abencerrada, in de Sierra de Guadarrama. Ze heeft mij het volledige vertrouwen gegeven om tot maandag in haar huis te blijven. Haar buurvrouw Luísa zorgt voor het eten.
Manuela
Serial en la televisión española. Muy complicada, pero verdadera. Uitgebreide conversación con Luísa sobre el asunto personal. Anteriormente una conversación muy intensiva de dos horas de duración el el bar de la esquina. Por casualidad hablamos del Duque de Alba. Una persona siempre está en busca de sus antecesores. Yo estimo al Duque de Alba. Al Duque de Hierro. Por su personalidad, por su valentía. Holanda ganó el primer partido del campionato de las naciones contra Escocia. Voy a ver las primeras entradas de bandas de la fiesta de Moros y Cristianos. Het is nu vijf voor half elf. De Duitsers hebben het weer voor elkaar. De gelijkmaker tegen de Russen in de laatste seconde. Alicante gonst. Er staat wat te gebeuren. Vanuit mijn woning hoor ik kinderen en volwassenen in feeststemming. Ik ga nu naar San Blas, naar de fiesta de Moros y Cristianos. Regen, regen, regen. Geen probleem voor de cristianos. La guerra es la guerra. Zeer indrukwekkend de "christelijke" heerscharen deze wijk te zien binnentrekken. Door twee "moren" wordt ik de hele dag uitgenodigd in hun "cuartel", om hun feest mee te maken, maar op het moment dat ik hun whiskey afreken zijn ze verdwenen.
Te middernacht, na afloop van de desfile de las bandas cristianas, schreef ik dit verhaal hieronder. Een epiloog, geschreven tijdens de laatste dag van mijn verblijf in dit wonderlijke land.
"Alicante, Alacant. Alle kanten,
Ik ben aan het eind van mijn etappe. Je gaf mij een horloge. Vanmorgen had ik Mark aan de telefoon. Mijn zoon, mijn vlees en bloed. Vanavond heb ik hier in Alicante het "feest" van de Moros y Cristianos gevierd. Impresionante. Indrukwekkend. Het Alhambra van Granada is daarbij slechts behang. Un decoro. Ik weet niet wat mij overkomt, maar ik geloof dat het collectief bewustzijn van dit volk nog steeds niet in het gerede is gekomen met het conflict dat zij meer dan vijfhonderd jaar geleden hebben gehad. Vanavond heb ik de "Cristianos" de Barrio de San Blas de Alicante zien binnentrekken.. Morgen volgen de Moros.
De mensen hebben van dit conflict een feest gemaakt. Duizenden guldens geven ze uit om hun collectief schuldgevoel elk jaar opnieuw te sussen. Hier werden honderden jaren geleden duizenden mensen vermoord om hun geloof. Toch zijn ze er nog steeds, de "mozárabes", de moren, de arabieren, de mohammedanen, die een ander geloof hadden dan de "christenen", de katholieken, die zich moesten onderwerpen aan het gezag van de paus. Ik heb ze gezien, vandaag. Ik zag een Spaanse arabier met zijn zoontje. Een arabier die geen Arabier mag zijn, omdat een man en een vrouw, waarvan wij 18 jaar geleden in Sos del Rey Católico het huis en de slaapkamer bezochten, besloten het geloof van die mensen in dit land te verbieden.
Ik dacht vandaag ook aan Sint Anthonis. Aan de tradities. De tradities waaraan ieder meewerkt zonder duidelijk te kunnen maken wat de werkelijke betekenis is van wat ze doen. Dat is hier ook het geval: ¡¡¡Alegría!!! Niet praten, maar drinken en feestvieren. Waarom ook niet? Het leven is te kort om de wereld een ander aanzien te geven. Ieder kan alleen een bijdrage leveren. Y después morir. No me importa. Ik denk nu aan jou. Ik denk aan Liesbeth. Ik denk aan Peter. Drie mensen die veel voor mij betekenen in mijn leven. In september praat ik verder met Ida. Ida Willadsen van het Malaca Instituto. Dan ben ik in feite aan het eind van mijn doelen en zal ik wel verder zien.
Nos veremos. En cualquier sitio, en cualquier lugar, en cualquier momento."
La Queimada
Luísa Castro Cortés, mijn Galicische gastvrouw heeft mij en mijn Japanse buurvrouw vergast op een heerlijk rijstgerecht met almejas, mejillones, langostas y gambas. Op het eind een halve liter aguardiente, vermengd met citroenschil en suiker aan het branden gebracht. Al roerende formuleerden wij een geheime wens, terwijl Luísa haar Galicische spreuken uitsprak, taal van de bruxas. De queimada werd daarna met koffie gemengd. Viva el aguardiente. Straks volgt de intocht van de moren.
Middernacht
Het feest is ten einde. Mi recorrido por España is ten einde. De laatste beelden zijn van El Rey Moro. Samen met Tsjuomi, uit Tokyo, een afscheidsdrankje gedronken. Het beste compliment dat ik hier verschillende keren heb gekregen is de vraag:
"Usted no es de aquí ¿verdad? Se lo nota al acento".
Het ziet ernaar uit dat de dame op het strand van Alicante op 10 juni 1992 van mijn persoonlijke situatie op de hoogte was. Zij las het in ieder geval uit haar tarot-kaarten. Bij de vrouwen "de pelo castaño oscuro y de pelo castaño claro" (donker kastanjebruin haar en licht kastanjebruin haar) heb ik steeds gedacht aan Liesbeth en Ida. Op 8 september 1996 stond echter Prinses Diana achter mijn huis met een kastanjebruine pruik. Het is mij daarom duidelijk geworden dat zij zich eveneens met de thematiek van 'moros y cristianos' bezighield. Als een gezamenlijk interesseveld uiteraard. Een 'verloving' met Dodi Al Fayed was in de fase waarover BILD spreekt absoluut 'nicht im Frage' om hun eigen taal eens te bezigen met Neuem Elan. Ik begrijp dan ook niet dat de heer Frank Gelli met dit verhaal op de proppen is gekomen. Als priester heeft hij uiteraard een zwijgplicht. Ik heb de anglikaanse priester David Brindley uit Warwick ingeschakeld om Diana en mij op 28 september 1997 in de Anglicaanse Kapel van Paleis Het Loo in de echt te verbinden. Hieromtrent zou ik in die maand uitsluitsel krijgen. Het spreekt dus vanzelf dat Diana zich diepgaand over dit vraagstuk moet hebben gebogen. Ik vind het dan ook niet verwonderlijk dat zij af en toe eens behoefte gevoelde om in gebed in zichzelf te keren in het kerkje tegenover NatWest Royal Garden Branche. Ik blijf derhalve de mening toegedaan dat Al Fayed junior met zijn ontvoeringspoging heeft getracht mijn tweede huwelijk te voorkomen. Tijdens mijn laatste bezoek aan BUCKINGHAM PALACE op 18 augustus 1997 heb ik ter plekke nog laten weten dat ik als vermoedelijke nazaat van de oprichter van de Nederlandse staatsgodsdienst - wellicht - eveneens 'Head of the Church of England' zou kunnen worden. Ik citeer mijn Letters: At BUCKINGHAM PALACE my attention was of course immediately drawn by the gobelins with the images of Don Quijote. I had a conversation there and told them my position. 'I'll follow you!' was her reaction. That was exactly what I wanted. So I answered the lady 'So you know me now'. In the white drawing room I saw the painting of Anne Hyde. The family features are remarkable. In the East Gallery I told a young gentleman that I probably descend from the founder of the Dutch State's Church and can become head of the Church of England. "Go for it!", he advised me. Also in the gardens of the Palace I spoke with some persons. For example with a British-Argentinian couple (in Spanish), who reacted very enthusiastically when I told them about my/our "Instituto". I also spoke about your problem. Mrs Mary Boatsman asked me to give you her regards. A member of my group gave a false declaration about my position in the Benelux to one of the guards of the palace. That's my problem, but I made this clear to her here (Windsor) in Holiday Inn at about 17.30. On the picture that I gave to one of the guards I am not depicted on the place of the queen but as the founder of my foundation and the legal owner of my trade mark, supported by my government. I do not want to have any misunderstanding about that. I respect the House of Orange and I know that that is mutual. In BUCKINGHAM PALACE I spoke about your actual problem and stated that you have to solve that yourself. "
In deze tijd speelde zich ook het verhaal van de hierboven gemelde priester af. Ik kan mij echter niet aan de indruk onttrekken dat er van enige manipulatie sprake moet zijn van Al Fayeds kant. Wellicht teneinde zichzelf te ontlasten van zijn verantwoordelijkheid terzake. Overigens beschik ik over het enige recht om de term 'Queen of Hearts' te gebruiken, aangezien deze titel door mij op 6 november 1996 in de Laekense Straat te Brussel is geïntroduceerd na mijn bezoek aan Ambassadeur Röell.
LAEKENSE STRAAT BRUSSEL 6 NOVEMBER 1996
In dit verband had ik gisteren tijdens de vlucht naar Málaga een uitstekende gesprekspartner. Zij is een persoonlijke vriendin van H.K.H. Prinses Juliana. Zij had stoel 03F aan het raampje en is afkomstig uit Naarderhout. In Marbella heeft zij - niet ver van de Marbella Club - een tweede onderkomen, waar zij Prinses Christina regelmatig ontvangt vanuit New York. Het was dus een uitstekende gelegenheid om enkele ontwikkelingen in de familie te bespreken. Uiteraard heb ik haar van de gehele situatie in kennis gesteld. Zo heb ik haar laten weten dat ik het voorstel van Jonkheer Röell om Christina's voormalige echtgenoot Jorge Guillermo in het bestuur van de Stichting Cervantes Benelux op te nemen van de hand heb gewezen in verband met de gevoeligheden dienaangaande binnen de Familie. Tevens heb ik haar laten weten dat ik nog steeds grote belangstelling heb voor De Eikenhorst, Christina's voormalige woonhuis. Zij was mét mij van mening dat het pand uitstekend geschikt is voor mijn activiteiten in het kader van ons Cervantesplan. Ook hebben we gesproken over de zakelijke kant van het plan. Onder meer naar aanleiding van het artikel over John de Mol in de Telegraaf van gisteren. Het ziet er thans naar uit dat zijn bedrijf zeer binnenkort tot Cervantes Productions zal worden omgedoopt. Ik maak dat onder meer op uit een aantal fragmenten uit het betreffende artikel. JOHN is creatief directeur geworden bij Telefónica. Hij spreekt alleen geen Spaans. De hoogte van de prijs die Telefónica voor ENDEMOL betaald heeft, heeft in de tv-wereld veel stof tot gesprek opgeleverd. "Er waren stemmen die het te veel vonden, maar ik ben er zeker van - gezien onze huidige cijfers - dat het niet lang meer zal duren voordat ook de grootste sceptici zullen oordelen dat Telefónica met deze overname een goede zaak heeft gedaan", aldus John. Dit kan in mijn visie uitsluitend binnen het kader van mijn beleidsplan. Ik heb mijn buurvrouw van 03F dan ook laten weten dat ik Liesbeth heb geadviseerd uitsluitend miljonairs als aandeelhouders aan te trekken. Daar kon mevrouw -. die ook zeer goed in Noordwijk thuis is - zich volledig in verplaatsen. Er zijn immers weinig panden te koop in Marbella onder de tien miljoen 'florines holandeses'. Het pand van Sean Connery staat overigens nog te koop. Dit in verband met het vervolg van het verhaal van mijn naamgenoot 'de Mol'. John Kersten uit Druten heb ik zaterdagavond overigens ook nog even geproken in 'Oase'. Jerney Kaagman werkt niet meer met hem samen in Naarden, maar is haar eigen bedrijf Conamus begonnen om Nederlandse artiesten te promoten. Wellicht maakt zij hier ook nog wel een kans.
Het verhaal gaat zo door. Boeiend. John laat hierin weten dat hij in de beginfase een salaris had van zo'n 2000 gulden in de maand. Zijn vermogen bedraagt thans rond de Hfl. 3 miljard. Dit geld vindt hij - naar zijn zeggen - echter niet zozeer van belang. Als hij zijn werk maar met plezier kan verrichten. Het is daarom een goede zaak als hij zijn vermogen eveneens investeert in de exploitatie van mijn handelsmerk. 47 miljard is immers een bedrag dat door meerderen opgebracht dient te worden, naar mijn idee. We kunnen immers niet alles op de Spaanse overheid afwentelen. Dan sluiten ze alles bij mij af, denk ik. Gisteravond heb ik getracht te emailen. Zo ook op dit moment (18.59). Ik krijg steeds de boodschap Error en la autentificación del usuario. Compruebe su nombre de usuario y contraseña e inténtelo de nuevo. Dit houdt in dat ik - nog - niet binnen mijn netwerk kan communiceren. Wellicht dient eerst het probleem van die priester van Kensington High Street Royal Garden Branche te worden opgelost, want van 24 tot 31 augustus jongstleden hebben er Duitsers in mijn appartement gelogeerd. Mijn verhaal kan straks uiteraard ook door John de Mol in productie worden gebracht zodra zijn bedrijf in onze holding is opgenomen. Dat wordt beslist een kassucces van de eerste orde. Stuur Peter daarom ook maar een kopie van deze brief. Dan kan de heer Van Amstel weer even vooruit (Ahead Dus). Dan ga ik tháns (19.35) een hapje eten bij Uwe Majesteit.
Liefde is...
...de vlam levend houden
Bij deze dus. Er is
hier van alles aan de hand. Ik ontving zoëven (22.00) post
van Cesar
Rennert uit New York., gericht aan het CERVANTES
MANAGEMENT CENTRE
Hij weet er ook meer van. Op mijn GSM ontving ik de mededeling 'BERICHT NIET GEACCEPTEERD'. Het ziet er dus naar uit dat op dit moment mijn communicatiekanalen naar 'de markt' zijn afgesneden. Bij Uwe Majesteit was het te druk. Vooral met Engelsen. Annabel was niet aanwezig. Zij opereert thans ook onder de naam Your Majesty. Lang zo gek niet. Door de omstandigheden gedwongen was ik genoodzaakt weer een Telegraaf te kopen in de Calle San Miguel. Ook Henk van der Meyden heeft thans het nieuws uit BILD overgenomen. Ik geef direct hierop mijn feedback conform de gebruikelijke procedure. "Diana wilde dat ik huwelijk zou inzegenen" met deze achtergrondkleur:
ALTHORP HOUSE 25 DECEMBER 1997
Volgens het Duitse artikel heeft dit gesprek anderhalve week vóór Dodi's ontvoeringspoging plaatsgevonden. Dat was dus op 21 augustus. Daags nadat ik had geschreven: "17.45 I notice the shield "Basingstoke" and remember that some time ago I received a brochure directed to Pieter P. Van der Heyden: Peter Pan Van der Heyden. It meant to me that I had to fly back to Kensington. So I did. Twice. This afternoon I invited the boy who guided me around through the chambers of William and Mary to come to Palace Het Loo and gave him my Certificate of Incorporation. I hope You will be there then as well. 19.15 I was attended by "James" this time telling him that I met Henry VIII today and he drank Beer all day long. 22.10 In the sauna I met two Arab speaking gentlemen. From Egypt, I suppose. Do you know if women trade is still a regular custom in Arab countries?
PARALLELBOULEVARD
NOORDWIJK
V/H NIEUW ELAN
Het ligt dus voor de hand dat zij deze vraag aan die priester heeft voorgelegd vanwege zijn ervaring in Turkije op dat gebied. De vraag heb ik op die dag immers ook gesteld in HAMPTON COURT PALACE onder mijn reisgenoten en overige bekenden in het Paleis, die mij uiteraard nog kenden van 4 augustus 1996. De priester vertelde verder: "Ze was helemaal weg van Dodi. Haar ogen schitterden." Dat wil nog niet zeggen dat zij op dat moment plotseling van mijn lijn zou zijn afgeweken. Haar ogen hebben ook kunnen schitteren vanwege het feit dat de heer Al Fayed in principe zijn medewerking wilde verlenen aan het nieuwe familiebedrijf 'Van der Heyden/Spencer'. Ik beroep mij inzake het vervolg van deze brief op het Citaatrecht. De priester zegt: "Het is nu, vind ik, tijd om de waarheid te vertellen. Dat zou Diana zelf ook gewild hebben." Hier gaat de priester geweldig in de fout. Hij kan het absoluut niet weten of Diana dat gewild zou hebben. Liesbeth heeft mij in dat verband geadviseerd het juiste bericht op het juiste moment aan de juiste persoon te communiceren. Een communicatiestrategie bestaat uit stappen. In mijn visie eindigden die stappen op 28 september 1997 conform een verborgen agenda. Het was derhalve in het belang van Diana en mij dat zij de heer Al Fayed zover kreeg om te participeren in ons bedrijf vóórdat zij hem van mijn huwelijksvoorstel in kennis zou stellen. Strategisch gezien was het op 21 augustus een goede gedachte van Diana om hem in de waan te laten dat een huwelijk met haar tot de mogelijkheden zou behoren. Eerst zijn handtekening onder ons contract derhalve en daarna berichtgeving omtrent de verdere persoonlijke aangelegenheden. Ik kan mij immers moeilijk voorstellen dat een zorgvuldig voorbereide strategie in het kader van haar Quixotic Quest vijf en een halve week voor de beoogde einddatum een plotselinge wending zou hebben genomen. Dit nieuws van de priester levert in de hele wereld stof tot gesprek op. Ik stel het derhalve zeer op prijs van Cesar Rennert en Carol Fonda dat zij met hun English Dance Program op Broadway ogenblikkelijk aan mij hebben gedacht. Diana heeft daar immers ook haar paarse petje gekocht met het opschrift 492. Ook trof ik hier al een Britse jongedame met Purple Hair bij de bar die van mijn positie op de hoogte is. Het werpt een heel ander licht op haar tragische dood in die Parijse autotunnel. Dat zal nog wel duidelijker worden zodra Al Fayed mijn faxbericht publiceert van 29 augustus daaraan voorafgaand. In 1997, het jaar dat Diana stierf, was Frank Gelli hoofd van de St. Mary Abbotts kerk, die slechts 300 meter gelegen is van KENSINGTON PALACE, waar Diana woonde. Dat is dus ongeveer op dezelfde afstand als NatWest Kensington Royal Garden Branche (Mr. Cottrell).
(FOTO'S: JOHN L. VAN DER HEYDEN)
Ik denk dat die kerk zich in de buurt bevindt van deze plaats:
Niet ver dus van de Pizza Hut (William hield van pizza's. In de regel bezocht hij de Pizza Hut in Windsor), waarheen deze Red and Purple Lady mij heeft geleid op 21 april 1997.
KENSINGTON HIGH STREET 21 APRIL 1997
Diana had het klaarblijkelijk tactisch dus handig aangepakt met onze financier van Harrods. Nu de priester in het boek van Diana's privé-secretaris PATRICK STEPHENSON gelezen heeft dat deze haar een harteloze vrouw vindt die nooit echt van Dodi heeft gehouden, besloot hij te spreken. Ik denk echter wel dat de heer Stephenson die zaak vrij aardig heeft geobserveerd in dit verband. Hij 'beobachte' de situatie immers vanuit het Paleis, waar anderen geen toegang hadden om mijn schilderij te bezichtigen. Inmiddels (23.35) heb ik alweer drie GSM-tikken doorgekregen met de boodschap 'BERICHT NIET GEACCEPTEERD'. Er is dus volop beweging in het veld, naar ik mag aannemen dienaangaande. Het begint weer iets op de ouderwetse PR-campagne te lijken. "Meerdere malen zag ik haar in mijn kerk bidden maar ik had toen nog nooit met haar gesproken. Op een keer nodigde ze mij uit om met haar te praten over een film over Noord-Ierland. Ik sprak haar aan met koninklijke hoogheid. Lachend zei ze dat ik haar 'Diana' moest noemen, maar ik bleef toch maar hoogheid zeggen'. Het ligt voor de hand dat zij daarom moest lachen nadat ik haar Empress had genoemd. Dat was twee maanden voor haar dood. Dat klopt. Op 19 juni om precies te zijn. Ik citeer:
Thursday, 19-06-1997.
Cancer: 'Make preparations for a commercial or artistical challenge.
Over sensitive souls may cross your path; mind your words and
don't rather hurt another person. Commercial interests ask priority.'
Scorpio: 'A project that you started a couple of days ago is going
to progress. A combination of self discipline and inspiration
produces success. A member of the family blames you again for
old mistakes.' This afternoon I will go to Ottenhome on the bycicle.
The Belgian Prime Minister took his own way when he started to
ride last Tuesday, but I promised the EU President to help him
to get Mr Dehaene on the right track again. I think it will be
wise that his government will write a Belgian Paragraph in our
Business Plan to be able to organize a bycicle tour from 10 Downing
Street to BUCKINGHAM
PALACE with the
five of us: Kok, Blair, Aznar, Dehaene, Juncker and me. I am not
in the picture for discussing old mistakes. I am only interested
in the future. I see RD is not a secret anymore. Red Di was shining
in Washington yesterday. I am interested in the text of your speech.
But gazing at that photograph on page 3 of The Mirror today I
ask myself 'Do you think what I think?' Am I really looking into
the mirror? Perhaps the English horoscope will give me an answer.
Cancer: 'You go back into your shell Thursday and quite frankly
that's the best place for you if you don't want to get hurt. It's
not a physical danger you are in, it's beeing in too close a proximity
to others who make you feel inadequate and lacking in self-esteem.'
There are a lot of shells on the coast. Now it is important to
choose the right one. Scorpio: 'Martian energy goes underground
for the next few weeks so take care that you don't internalise
your emotions so much that not even you know what you are feeling.
You are inclined to be secretive at the best of times but do that
now and it'll make you ill.' I think I am falling for you, but
I still have so much to do. I hope that many people will take
their responsibilities on my behalf as from now. Starting at Ottenhome
this afternoon and de Baak tomorrow. Unfortunately the computer
is not repaired yet. So I still have to work with very modest
means or perhaps I can work on a computer of de Baak. Tomorrow
I will leave Utrecht Station direction Leiden at 7.10. I see you
had a half hour conversation with Hillary Clinton and you passed by New York on your way back home. So you are here already.
I hope you have contact with Cesar as well. I read the results of
the Eurotop now. I think my friends have done a wonderful job.
All my ideas will be reflected in the 'Amsterdam Treaty'. Very
interesting is the decision to establish a European citizenship.
I think We have made you the most powerful woman of Europe. So
the title of 'Prince of Europe' must be soon an official possibility
within European rights. And of course You are the Number One in
the World. That's of course your own work. Congratulations Empress!
I read 'Paars vol lof over Kok en Van Mierlo' I translate freely 'Purple full of love thanks to Kok en Van Mierlo' (enclosed). Back from Loosdrecht. I had contact with Mrs M.E. van Putten-Cleveringa of 'Reklame Effektief, communication, ghost-writing, marketing, public-relations and advertisement full service'. She is willing to cooperate in setting up the office at Schiphol. From Speedwell Travels I received enclosed confirmation of my participation in the journey to the Royal Gardens in England from 17 till 21 august 1997. We will stay at the Holiday Inn Hotel in Windsor/Maidenhead. I also received enclosed confirmation of the District Court about procedurenumber 97 / 2152 RWNL AZ."
De volgende dag ben ik naar Noordwijk getogen. Ik heb in dat weekend nog op haar zitten wachten in Huis ter Duin.
Friday, 20-06-97
Enclosed you find the original report that I wrote in Noordwijk.
To be complete I also work it out on my word processor for historiographic
reasons.
21 June 1997 De Baak, Noordwijk Scorpio: 'It's good to leave activities. But probably you are too determined to do that. Friends can/may lay a claim on your time. Go through a catalogue of a post order company. Probably you find exactly where you are looking for." I thanslate this catalogue with the programme of de Baak. I found the right programme about Corporate Governance (enclosed). I enrolled for the four sessions. At least for those of 17 and 24 September. Cancer: 'Behind the screens a lot is going on and most things are positive. Family and friends give you their support if you have taken up the plan to change your career path. This evening a financial question may make you a little restless". Perhaps the gentlemen den Butter, Peters, Van der Vlist, Slagter and Raans can lend you a helping hand. I went to the Oranje Hotels to introduce me to the Sauna centre this evening. I noticed a helicopter of the Dutch army inspecting the coast. The airport "Valkenburg" is not far from here. The Congress of yesterday was a great success. I met Elizabeth for a short while. It was nice to see her back after five years. She looked good and seems to have everything under control. During the concert of Concerto '91 I suddenly stood next to her and I ordered a glass of red wine. Nevertheless I bought her a present: A certificate for "The best Colleague of All Times".
Interesting is the image of the King on the front page of 'Baakbericht 148' with the carefully chosen colours of green, orange and golden. The colours of the documentation of the congress of yesterday were orange and this purple. I will send Elizabeth my evaluation report. Interesting in 'Baakbericht 148' are the articles about 'Mediation' and 'Inspiring leadership'. Mediation may be the perfect instrument to put the pieces of IC NBLEW together and make it a working company. I also met Mr Görtemöller yesterday and he told me that he is working hard on the case. Back from the Hotel Oranje. This afternoon I made an important personal statement in the sand before this building.
I left my letter for my Dutch Queen here at the reception and I am looking forward for tomorrow. Looking in 'The Mirror' I have only one 'pensamiento': I Love You Lady in Red. You are my future. "Love is all you need" and "después" one may think about "negocios". But what's worthwhile in this life? Your look in the mirror and your red dress. That's all what counts to me at the moment. After that We'll see how leadership can be performed. Today it's 'the longest day'. I call it "the second D-Day". I Love You. ¡De verdad! Dus op dat punt is het verhaal van de priester goed te plaatsen. Volgens mijn informatie had zij op dat moment nog helemaal geen contact met onze Egyptische financier. Hij is - voor zover mij bekend - eerst rond de door mij voorgestelde verlovingsdatum, 14 juli 1997, in beeld gekomen. Diana kreeg een bijzonder vertrouwen in de vaderlijk uitziende priester. Ze belde hem heel vaak op. Er waren meerdere afspraken. Ook in de periode dat Dodi in haar leven was gekomen. Here we are! Ze had dus voordien ook al contact met de priester van de Pizza Hut. Deze man was klaarblijkelijk nog niet zo goed getrained in het gebruik van hidden agenda's zoals dat in managementkringen gebruikelijk is. Het thema 'Rent a Priest' is dan ook alweer iets van de laatste tijd. Vooral in de omgeving van Gent, waar ons familiegeslacht - evenals de Spencers in Engeland - in de middeleeuwen groot geworden is in de wolhandel. Ze opende op een zeker moment haar hart jegens de priester. "Ik heb", aldus Frank Gelli, "twee jaar in Turkije gewoond en ze vroeg me hoe moslims hun echtgenoten behandelen." Dat ligt voor de hand. In Nederland was men immers juist begonnen met de aanpak van illegale vrouwenhandel. Vandaar dat ik Diana die vraag heb voorgelegd. Die priester kon daar derhalve vanuit de praktijk voorbeelden van geven. Ik had dienaangaande uitsluitend informatie verworven uit de boeken van Sjors en Sjimmie van de Rebellenclub. Vandaar mijn belangstelling terzake. Diana was zeer onder de indruk van het respect dat Dodi haar betoonde. Dit geheel in tegenstelling tot de berichten die rond die tijd omtrent de 'Womeneater' verschenen in de wereldpers. Mét illustraties dienaangaande. Vandaar ook mijn reactie naar aanleiding van haar mededeling dat er geen huwelijk met die man was te verwachten. Ik citeer mijn Letters to Diana d.d. 14 augustus 1997. De krant vervolgt dienaangaande: Ze was echt gelukkig en verliefd. Dat kan ik wel begrijpen. Ze beschikte immers al lang over mijn foto op de trappen van Paleis Huis ten Bosch. Ze verheugde zich op de toekomst en vertelde hoeveel Dodi om haar zoons gaf en hoe graag de kinderen ook bij hem wilden zijn." Ik denk werkelijk dat die priester hier een denkfout maakt. Ik vertelde de Engelsen immers ook niet dat ik aan Liesbeth Halbertsma dacht als ik over 'Queen Elizabeth' sprak. Een pure interpretatiefout derhalve. Ik denk dat deze priester ook aan een cursus Strategisch Management toe is. Het kan immers niet zijn dat een in meer dan vijf jaar tijd opgebouwde ontwikkelingsstrategie in zes weken tijd wordt afgebroken door de interventie van een passant. Dat tart elke vorm van logica. Uiteindelijk was Diana een familielid van Sir Winston Churchill. Het strategisch denken en handelen zat dus in haar bloed. Priester Gelli vervolgt: "Toen ik haar voor het laatst zag, was dat kort voor haar vakantie met Dodi in Zuid-Frankrijk. Ze vroeg me of ik haar huwelijk met Dodi wilde sluiten. Ze wilde de christelijke zegen voor een huwelijk met de mohammedaan Dodi." Hier geloof ik absoluut niets van. Daar zal hij een bandopname van moeten voorleggen voor de rechter en de zuiverheid daarvan op wetenschappelijke basis moeten worden getest. Bij de CRI in Zoetermeer heeft men een goed gerechtelijk laboratorium voor dit soort zaken. Dit riekt naar omkoping. Ze belde de priester ook nog vanaf het jacht JONIKAL, waarop de prinses samen met Dodi verbleef aan de Côte d'Azur. In het laatste gesprek vanaf dat schip zei ze tegen Gelli, dat zij net met Dodi gezwommen had en dat zij zo gelukkig met hem was. Dat is goed mogelijk. Niets menselijks is mij ooit in Hoofddorp en Noordwijk vreemd geweest. Dat neemt niet weg dat verantwoordelijkheid en commitment op de eerste plaats komt. Uit foto's in de pers heb ik dan ook vastgesteld dat de heer Al Fayed junior aardig zijn boekje te buiten ging jegens de moeder van de Kroonprins. Hij wist zelfs zijn handen niet thuis te houden getuige de beelden die alom over de wereld zijn gegaan met alle fatale gevolgen vandien. "Ze klonk heel opgewonden", aldus de priester. "Ze vertelde dat zij groot nieuws voor me had en vroeg me na haar terugkeer in Londen haar te komen opzoeken op KENSINGTON PALACE." Op dat nieuws zat ik dus ook te wachten conform de afspraak die David Sharp op 23 april 1997 op ETON COLLEGE met mij had gemaakt.
En de verborgen boodschap die ik de dag daarop in Harpsden Road meekreeg om tot 28 september naar de Benelux (NBL) terug te keren.
'You have nothing to fear from the Prince of Wales' vertelde mij de heer Ross Tristen van Warwick Business School bij die gelegenheid. Dat nieuws diende dan ook uit KENSINGTON PALACE te komen. Acht dagen later stierven Diana en Dodi naar mijn stellige overtuiging vanwege het feit dat de playboy zijn nederlaag niet kon accepteren na ontvangst van mijn faxbericht. "Ik zal nooit weten wat zij mij heeft willen vertellen. Het kan na alles wat ze al gezegd had het nieuws zijn van haar verloving met Dodi. Ik geloof oprecht dat als dit ongeluk niet had plaatsgehad zij nu allang getrouwd waren.' Dat denk ik niet. Ik was immers nog in afwachting aangaande het vervolg van haar 'first engagement after her divorce' op 28 augustus 1996 in de Harbour Club in Londen en het vervolg daarvan met kerst in Friesland. De gevolgen van deze bijzondere biecht van de priester kunnen verstrekkend zijn. Want geen van de Engelse royalty-verslaggevers had het tot nu toe voor mogelijk gehouden dat Diana met een moslim had willen trouwen. En volstrekt terecht. Sommigen zien daarin een motief voor haar plotselinge dood. Mohammed Al Fayed (68), de vader van Dodi, vecht nog altijd voor zijn theorie dat zijn zoon en Diana vermoord werden. Het wordt nu dus hoogtijd dat hij dat idee laat varen. Ook het idee dat zij in een huwelijk met zijn zoon geïnteresseerd zou zijn geweest. Hij is en blijft persoonlijk verantwoordelijk voor de dodelijke afloop van de onderhandelingen. Uit het gesprek dat ik op 23 april 1997 met Sergeant Sharp heb gevoerd heb ik opgemaakt dat Diana al mijn brieven had gelezen. Dat kan zelfs door haar voormalige echtgenoot worden bevestigd getuige de adressering van zijn brief van 13 oktober 1998. Het geeft nadrukkelijk mijn positie aan als toenmalige toekomstige wederhelft van de door mij benoemde directeur van het Instituto Cervantes England and Wales. Zijn voormalige wederhelft derhalve. Dodi Al Fayed was slechts interessant als financier. En daar blijft het bij. Alle fantasieën van de heer Gelli ten spijt. Ik persisteer derhalve bij mijn eis tot schadevergoeding door het management van Harrods groot Hfl. 160 miljoen jegens Instituto Cervantes Limited England and Wales. De verschuldigde bijdrage ad Hfl. 850,- voor Companies House te Cardiff zal ik heden voldoen alsmede de jaarcijfers van dit bedrijf. Een afschrift van deze brief zal ik aan het Haags Juristen College doen toekomen.
Woensdag 18 oktober
2000
Ik ben benieuwd naar
jouw nieuwe pet. Zo noemde Paul
Karis dat altijd.
Deze brief is cruciaal voor de opbouw van onze organisatie. Ik ga er derhalve vanuit dat Mr.
Van Amstel hiervan
kennis neemt. Daarom werk ik hier in alle rust mijn correspondentie af en zal ik ervoor zorgen dat
ik op het juiste moment in Marbella ben. Waarschijnlijk zondag. Dan
kan ik nog met de boot van Puerto Banús naar Fuengirola
terug. Liefde is... ...twee mensen, één
hart. Daarom ook nog
enkele foto's van mijn
OPERATIE HART VAN ORANJE D.D. 21 AUGUSTUS 1996
WELLICHT EEN GOED IDEE VOOR EEN
NIEUWE OUTFIT
¡HASTA
LUEGO!
JOHANNES L. VAN DER HEYDEN