DINSDAG 5 AUGUSTUS 2003

WAARDE COLLEGAE

Ik denk aan het boek Princess in Love van de Amerikaanse schrijfster Anna Pasternak. Ik heb dat boek gelezen toen ik nog in Utrecht woonde. Gisteren heb ik dat besproken met een Ierse schrijver die jarenlang in Amerika heeft gewoond. In Los Angeles vooral. Niet ver van Málibu, de toenmalige woonplaats van onze eveneens op 31 augustus 1997 overleden 'sponsor'. Mevrouw Pasternak heeft in haar boek beschreven dat My Lady af en toe het bed deelde met mijn stand in JH als vermeld in mijn brief van 28 april 1998 aan haar zus. Dit gesuggereerde overspel is echter nooit aangetoond en de heer Hewitt heeft dit zelfs ook nog een keer ontkend in een interview voor de Nederlandse televisie. Dit boek heeft echter wel enorme schade aangericht en de schrijfster een vermogen opgeleverd. Men schreef in die tijd alleen wat mensen wilden lezen en beperkte zich niet tot de feiten. Heel anders is dat met mijn boek. Mijn boek bevat uitsluitend THE TRUTH AND NOTHING BUT THE TRUTH. Wellicht is dat de oorzaak dat er nog maar zo weinig exemplaren zijn verkocht. Er zijn nog meer wilde geruchten gegaan die ik in verband breng met het schilderij van Manuel Muñoz Ruiz in Puerto Banús bij Marbella. Een belangrijke rol bij deze ontwikkelingen speelde de heer Hasnath Khan uit de regio Stratford-upon-Avon. Tijdens mijn laatste verblijf in de Keizer Karel Stad heb ik inzake de berichtgeving over deze hartchirurg het volgende opgetekend. 9 maart 2001. 19.10 Mededeling dat Prins Charles en Paul Burrell voor de rechter moeten verschijnen inzake "boedel" (of Boodle?). Ook Hasnath Khan kreeg aandacht vandaag in het roddelprogramma van RTL4. Hun berichtgeving trek ik sterk in twijfel inzake Diana's contacten met onze hartchirurg. Ik heb Jan van Dijk van Number One in kennis gesteld van de gebeurtenissen op 1 augustus 1996 in het St. Peter's Hospital en mijn mededeling In due course you need no heart surgeon anymore.

Maandag 28 april 2003
Vandaag is het precies 6 jaar geleden dat ik mijn Royal Mission in Stratford heb afgerond. Het al of niet slagen van deze mission is mede afhankelijk geweest van de wijze waarop de heer Frits van Wesemael en de President van de Lionsclub van Stratford-upon-Avon de zaken hebben gecommuniceerd.

Ook de acties van Diana rond die tijd spelen daarbij een rol. Zoals de contacten met haar contactpersoon in die plaats, hartchirurg Hasnath Khan. Hij woonde vermoedelijk in het nabijgelegen Royal Leamington Spa. Ik citeer pagina 224 van mijn Letters:

"Monday, 28-04-1997 Stratford-upon-Avon, Anne Hathaway's Cottage, Tea Garden. I discussed my plan with Mr Philip Homer, Economic Development Manager of the District Council of Stratford. He will hand over the Business Plan to the chairman of the District Council, Mrs Sheila Ribbins. We agreed that Stratford as location is interesting because of the cultural aspects of the name and commercial managers have to develop and work out the business plan in good collaboration with.... and parties with appropriate expertise such as Warwick Business School. Before ending this letter I met with the guide who guided the Stratford Tour on 9th August last year.

I hope I did my preparatives to the satisfaction of all parties concerned and hope to receive a favourable reply very soon. With sincere and deep esteem." Dit verslag heb ik Diana op dezelfde dag in Report 17 aangetekend vanuit Stratford doen toekomen.

Voorts heeft de heer Albert Verlinde nog enkele opmerkingen geplaatst die mij tot de overtuiging hebben gebracht dat Diana het schilderij van de heer Manuel Muñoz Ruiz voor mij heeft laten schilderen conform de opmerking van de Amerikaan op 12 november 1999 tijdens mijn eerste bezoek aan het atelier van deze schilder in Puerto Banús. Op die dag heb ik ook nog een brief geschreven met een aantal afspraken van mijn kant. VISSEN: Zet zoveel mogelijk tact in als u met lastige mensen te maken krijgt. Een aantrekkelijk lid van het andere geslacht ziet u in een nieuw licht. Verandering van omgeving wakkert romantische gevoelens aan. Wees bereid tijdelijk een offer te brengen. Een goed idee! In verband met het bovenstaande volgt hieronder mijn berichtgeving uit Nijmegen aan de heer Drs. E.F.M. Boshouwers - conservater van Het Valkhof te Nijmegen - en mijn beoogde President-Directeur. Palmzondag 13 april 2003 Johnny English, hoogst vermakelijk. Ik kan mij niet aan de indruk onttrekken dat wij hier van doen hebben met een persiflage op mijn boek. Bekende, met name genoemde elementen: Brompton en Sandringham. Over de aartsbissschop van Canterbury dan maar niet te zwijgen. Ik kan mij niet aan de indruk onttrekken dat Blair en Bush hebben besloten om eerst alle vermoedelijke medeplichtigen aan te pakken alvorens de hoofdverdachte, die inmiddels zijn toevlucht tot Zwitserland heeft gezocht, direct langs juridische weg te vervolgen voor de gebeurtenissen van twee jaar terug. Nog steeds is er immers geen verband aangetoond tussen Al Qaeda en Irak. Ook zijn er tot op heden nog geen massavernietigingswapens aantoonbaar aanwezig bewezen in het tweestromenland Mesopotamië en er heerst nog steeds een Babylonische spraakverwarring. Door het buitenspel zetten van de Veiligheidsraad is het juridische systeem van de Verenigde Naties sterk ondermijnd volgens het programma Netwerk met Fons de Poel van vanavond en is het onduidelijk welke wetgeving op de situatie van toepassing kan worden verklaard. Door het zonder ruggespraak aangaan van commitments met de Amerikaanse President door Tony Blair en José María Aznar ben ik in een soortgelijke situatie gemanoevreerd als met Peter Ottenhoff en Toby Neuman in april/mei 1987. "There is still no justification". Vandaag heb ik weer eens een fietstocht gemaakt. Eerst naar de Heilig Landstichting. Op de Scheidingsweg werd ik al direct vriendelijk begroet door een groep vermoedelijk Britse oud-strijders met de kroon van BUCKINGHAM PALACE op hun blazer. Het was op dezelfde plaats waar ik op 1 september 1996 een groep ruiters heb gefotografeerd.

De Cenakelkerk - waar in de Middeleeuwen de Heydense Christelijke ridders van de Maltezer Orde op kruistocht vertrokken naar Palestina en Alcalá de Henares - is het domein van onze eigentijdse heilige Toon Rabou, volgens Dries van Agt. Hij was gekleed in onze huiskleuren rood en paars. Hij deed ons kond van het overlijden van een goede bekende, de heer André Stapelkamp (de tweede overleden hoofdgetuige na Sylvia Chirinos - oud-schoolgenote van Margaret Thatcher - op 24 oktober 2002), voormalig docent lichamelijke opvoeding aan de Peter Kanis Kweekschool en collega van Fer Boshouwers, conservator van het Valkhof.

In de tuin van de Cenakelkerk werden al direct mijn schoenen gepoetst door een heuse Nederlandse limpiabotas. Tegen de vastgestelde prijs van 50 eurocent. Ook trof ik er een oude bekende: Dr Cees van Esch.

Inzake de verkoopcijfers van onze boeken - Así es en Letters to Diana, Princess of Wales heb ik hem laten weten dat er - wellicht - nog heel wat water door de Rijn en de Thames zal stromen voordat de verkoop echt op gang komt. Daar moeten we hier dus iets aan doen. Vandaar dat ik eerst op zoek ben gegaan naar het woonadres van ons aller Ed d'Hondt. Op de Berg en Dalseweg heb ik vastgesteld dat er op het terrein van de Hunnerberg een afdeling van het Ministerie van Justitie is gevestigd.

Vanaf het punt waar de Berg en Dalseweg een bocht maakt naar rechts was het verkeer afgesloten. Zo kwam ik terecht op de Kopse Hof en de voormalige Kweekschool De Klokkenberg. Hier heb ik in de zestiger jaren nog eens de Peter Kanis Kweekschool vertegenwoordigd bij een damwedstrijd.

Ik speelde toen op bord één tegen een oude rivaal van het Nijmeegs Lyceum. Voor zover ik mij kan herinneren heb ik die partij toen gewonnen. Ik heb altijd gewerkt vanuit een onaantastbare, gesloten verdediging. De Praetoriumstraat bevindt zich achter het voormalige Canisius College.

De heer d'Hondt woont daar op nummer 19, ref. mijn brief Bezoek aan Nijmegen van 20 maart jongstleden. Vanzelfsprekend kwam mij één van de eerste brieven weer in gedachten die ik in 1995 aan de heer d'Hondt heb geschreven. Ik citeer BRIEF BD14r/jr TER ATTENTIE VAN DE BURGEMEESTER VAN NIJMEGEN. Dissertatie-programma. Ik heb thans een aanvang gemaakt met een dissertatie met als hoofdthema 'Het Geslacht Van der Heijden in de Neder-Duits-Spaanse betrekkingen'. Mijn promotor is Prof.Dr. H. de Schepper van de faculteit geschiedenis van de Katholieke Universiteit. Op mijn kamer heb ik een vooroorlogse pagina uit De Gelderlander hangen met de titel "Een nog bloeiende tak der Canisius-familie". De stamboom begint met Jacob Dirkszoon Kanis, burgemeester van Nijmegen. Kanis is uiteraard de gelatiniseerde vorm van d' Hondt. Een kleindochter van Jacob Kanis' zoon Gijsbert verbond zich volgens het artikel 'in den echt met Arend van der Heyden, rentmeester van Schenck van Toutenburg en drost van het slot Schuylenburgh bij Terborg, die de stamvader werd van de huidige Baronnen van der Heyden. Arend voerde als aanvoerder van de Staatse troepen onder Maarten Schenck op 11 augustus 1589 bij de Sint Anthonispoort een aanval uit op Nijmegen. Schuin achter deze poort bevond zich - voor zover het zich mij laat aanzien - het woonhuis van de familie Canis. Wellicht bij die gelegenheid verloor Arend van der Heyden zijn hart aan Wendelina Canis, waardoor hoogstwaarschijnlijk de Oranje-aanval is mislukt en Nijmegen onder de invloedssferen van Spanje en de jezuïeten van Petrus Canisius bleef. Een wellicht aardig gemeenschappelijk stukje familiegeschiedenis. Deze visie werd wederom bevestigd door de volgende beelden. Te beginnen met het voormalige Canisius College.

Dat onze familienaam van het Heydenrijck afkomstig is werd daarbij al meteen bevestigd, aangezien de Heydenrijckstraat tegenover het voormalige Canisius College een aanvang neemt en uitkomt op de Daalseweg. Mijns inziens verwijzend naar de familie Van der Heyden-Daal (Heyendael).

Inmiddels heeft men mijn naamsverandering Koninginnedag in Koninginnendag, zoals ik die in augustus 1998 in 't Jagershuys in ZEIST heb doorgevoerd, in het oude Noviomagum overgenomen.

Cees van Esch heb ik laten weten dat ik een nieuwe promotor zoek aangezien Professor de Schepper inmiddels is gepensioneerd en in Malden woonachtig. Zo belandde ik rond het middaguur in de voormalige Heydense Kapel op het Valkhof. Deze kapel is later met Karolingische en Sint Nicolaaskapel aangeduid. Volgens een gids van Het Gilde zou de naam Sint Nicolaaskapel ingevoerd kunnen zijn ten tijde van Keizer Otto II die met een Byzantijnse prinses was getrouwd en op het Valkhof woonachtig was.

Ik heb hem daarom laten weten dat ik volgens afspraak met de heer Boshouwers met Lady Diana Spencer op het Valkhof zou gaan wonen. Het besluit tot de herbouw van de burcht is door de gemeenteraad herroepen nadat Diana in Parijs het leven heeft verloren. Het is dus zaak dat de Valkhofvereniging zich iets nadrukkelijker met de promotie van mijn boek gaat bezighouden. De heer Jeroen de Groot van de vereniging heeft mij daartoe aanstaande dinsdag 15 april op de ledenvergadering van de Valkhofvereniging uitgenodigd.

Onderstaand enkele beelden rondom de zogenaamde Anthonispoort waar de aanval van Maarten Schenck van Toutenburg onder leiding van Arend, Arndt of Arnold van der Heyden in 1589 heeft plaatsgevonden.

Ik vermoed dat dit het voormalige woonhuis van de Familie Kanis of Canisius was in die tijd. Mijn vader was in ieder geval altijd zeer geïnteresseerd in de stad Xanten aan de Rijn.

Van onze relatie met de familie de Bourbon is nog een teken zichtbaar op de hoogte waar tijdens de nacht van Nijmegen om 23.00 uur het Zie ginds komt de stoomboot uit Spanje weer aan ten gehore werd gebracht. Voorzover ik goed ben geïnformeerd heeft Gaspar van der Heyden - ofwel zijn collega Marnix van Sint Aldegonde - Willem van Oranjes derde bruid - Charlotte de Bourbon - persoonlijk van het Hof van de Keurvorst van de Palts in Heidelberg naar Brielle vergezeld en is tijdens de voorbereidingen daarvan in de Slag op de Mookerheide - waarin twee broers van Willem, Lodewijk en Hendrik van Nassau, op 14 april 1574 het leven hebben gelaten - ternauwernood aan het vijandig vuur van de Spanjaarden ontkomen. Op 12 juni 1575 vond in Brielle het huwelijk met Charlotte plaats. Klaarblijkelijk hebben Marnix van Sint Aldegonde en Van der Heyden terzake onafhankelijk van elkaar hun missies ondernomen of hebben zij niet samen gereisd met Charlotte.

Vervolgens ben ik via Nijmegen-West naar mijn voormalige woonhuis aan de Wellenkamp 15-30 gefietst. Het aanpalende bruggetje is nog niet tot Prinses Dianabruggetje omgedoopt. Het wordt wel hoogtijd dat dat thans gebeurt. Met name gezien de gebeurtenissen inzake de NEC-slag op de Mookerhei op 8 september 1996. De geschiedenis heeft zich gisteren in Heerenveen herhaald (2-3).

Zoals de zaken er thans voorstaan ziet het er naar uit dat de heer Van der Heijden van de gelijknamige meubelzaak aan de woonboulevard aan de Wijchenseweg binnenkort in het warenhuis Harrods te Londen zijn intrek kan nemen.

Hij zou de meubels hebben geleverd aan de Valkhofburcht wanneer het management van Harrods zich niet ongevraagd met onze zaken had bemoeid. De Koninklijke Woudenberg B.V. had alles al in kannen en kruiken inzake de herbouw en de financiering was al rond. Eén van de tophits van Bar Number One in Torremolinos luidt: 'Yo quiero más. Mucho, mucho más' gelijk het opschrift op het briefpapier van de Baak: 'agresivo: ¡Quiero mucho más!'

Deze boodschap is al zichtbaar gemaakt boven het tunneltje onder het Station Nijmegen-Dukenburg. Daarbij kunnen WIJ nóg een goede financier gebruiken. Jawel:

PIET PELLE OP ZIJN GAZELLE!

JOHN L. VAN DER HEYDEN

Bezoek aan Universiteit en Fer Boshouwers. Verzonden: Subject: Even checken Date: Mon, 14 Apr 2003 19:07:28 +0200 To: "Drs E.F.M. Boshouwers" Beste Fer, Hartelijk dank voor de gastvrijheid deze middag. Ik ben benieuwd of deze email wel bij jou aankomt deze keer. Graag maak ik je attent op mijn website Cervantesonline.nl Voor jou is naar mijn idee vooral de URL Convocaties interessant. Probeer het maar eens uit. Tot morgen, JOHN L. VAN DER HEYDEN

Woensdag 16 april 2001 Dear Elizabeth, Vanmorgen heb ik besloten de heer Drs E.F.M. Boshouwers, voorzitter van de Valkhofvereniging en Valkhofstichting te Nijmegen, mede van mijn berichtgeving inzake de ontwikkeling van onze wereldwijde organisatie in kennis te stellen. Zodat ook Onze Burcht zal herrijzen. Athene in het teken van EU-uitbreidingstop. Dat beleggingsclubje is een goed idee. Oók het regelen van de financiën. Ik heb hier geen zicht op mijn financiële aangelegenheden in Spanje. Ik maak met niemand ruzie, maar ben wel van mening dat de met ons project werkende juristen zo snel mogelijk tot uitspraken dienen te komen die onze financiën kunnen regelen. Ik denk hierbij op de eerste plaats aan the Court of Justice of Northampton en de zaak Aalbers. Herman Veenendaal heeft nog niet gereageerd. Gisteren ben ik naar de ledenvergadering van de Valkhofvereniging geweest. Fer Boshouwers had mijn emailbericht ook nog niet gelezen. Er werd een belangrijk bestuurlijk onderwerp besproken: het bestuur van de Valkhofstichting en de Valkhofvereniging. De heer Boshouwers is voorzitter van de stichting en de vereniging. Dit wordt een personele unie genoemd. Dit is naar het zeggen van zijn secretaris mogelijk omdat de stichting een slapende stichting is. Het bestuur van de stichting rapporteert ook aan de ledenvergadering van de vereniging. In de stichting wordt wel geld beheerd. In de vergadering werd besloten die situatie aan te houden totdat er activiteiten in de stichting worden opgestart, zoals de herbouw van de Valkhofburcht. Ik heb aan één van de aanwezigen laten weten dat ik daar met Diana zou gaan wonen als alles volgens plan was verlopen en de Stichting Cervantes Benelux in de burcht zou worden gevestigd. Dat laatste kan uiteraard nog steeds. Daarom stuur ik dit werkverslag vandaag ook per email naar Fer Boshouwers. Ik heb hem de CD Diana, Nous Maintiendrons verstrekt met het draaiboek voor de film Soldaat van Oranje II. In november bestaat de vereniging 25 jaar. Dit wordt op 31 augustus op feestelijke wijze gevierd in het Valkhofpark. 31 augustus wordt ook de zesde sterfdag van Diana. Geen reden om feest te vieren dus, maar wel een mogelijkheid om daar even bij stil te staan conform de toezegging die ik terzake heb gedaan aan mevrouw Hazel Wilkinson uit Surrey. Ik citeer daartoe mijn dagboek van twee jaar terug:

"Donderdag 3 mei 2001 Nadien een wandeling gemaakt. De Brasserie La Taberna, El Nuevo Lanjarón. Deze keer voetbalde een Engelse club - Leeds United - tegen een Spaanse, Valencia. Ik besloot deze keer de Britten te gaan supporten en ben naar Winston's bar gegaan. Daar raakte ik al direct in gesprek met de overbuurvrouw van Edward and Sophie in Surrey. 'A lovely lady' van 49 jaar (geboren 6 september 1951). Haar voornaam is Hazel en is oorspronkelijk uit het Lake District afkomstig (Cumbria). Diana werd dus op haar 45ste verjaardag begraven. Ze heeft voor een grote constructing company gewerkt, onder meer bij de aanleg van de Kanaaltunnel. In dat verband heb ik haar laten weten dat ik Diana had geadviseerd contacten te leggen met potentiële capital investors, zoals Christopher Whalley en anderen. Reden waarom ik ook ging fitnessen in Earls Court Gym in Kensington. Haar echtgenoot Collin komt uit Perth in Schotland en is gespecialiseerd in het analyseren van vingerafdrukken en DNA. Collin was al direct in de ban van mijn rode shirt van Nieuw Elan. Ik heb Hazel van het hierboven beschreven emailbericht (inzake de familie Hewitt) in kennis gesteld. Zij kent John Hewitt en is ook bekend op de begraafplaats bij Guildford, waar Diana's "friend" begraven ligt. Hierop heb ik haar gecorrigeerd door te zeggen "Diana's kidnapper", waarbij Collin instemmend knikte. Er was ook een echtpaar uit Middlesbrough aanwezig, "about 30 miles from Durham Town" De voetbalwedstrijd is in 0-0 geëindigd, maar het was "a very special conversation", waarin Hazel mij verzocht Diana's naam hoog te houden hetgeen ik haar heb toegezegd als 'a holy oath' - en door Collin besloten met de woorden: "We will see you on television". Prins Constantijn heeft daar al een begin mee gemaakt door middel van zijn paarse overhemd.

Dinsdag 8 mei 2001
17.37 Inmiddels heb ik de problematiek met de computer verholpen. Espaceland speelt nu continu het nummer Für Elise. Ik heb het aangevraagde bezoek van Michel Troitsky Villegas geannuleerd. Julio (Iglesias) en Miranda hebben een tweeling, Cristina en Victoria. Toevallig dat ik gisteren nog even bij het woonhuis van hun goede vriend Ko Kooijman ben gaan kijken.

JULIO IGLESIAS EN KO KOOIJMAN (FOTO OP VERZOEK VAN DE HEER KOOIJMAN GEPLAATST OP 8 AUGUSTUS 2008)

Kort daarop stond ik voor het appartementencomplex Los tres Caballos, waar ik dertig jaar geleden voor het eerst ben verloofd met My First Wife. Tegenover het complex heeft zich een Engels Public House gevestigd. En zo de daad bij het woord gevoegd. De bar Valkenburg had inmiddels zijn Number One ook alweer in volle glorie ontstoken. Ik heb de eigenaresse van The Royal Oak, Madeleine de Boer gevraagd waar de naam vandaan kwam. Zij dacht dat het afkomstig was van een Schots schip met dezelfde naam. Daarop heb ik haar laten weten dat het mij aan The Royal Oak in Runnymede doet denken van King John the First en zijn Magna Charta. Vervolgens nam ik plaats op het terras en had daarbij een fraai uitzicht op het appartement waar zich in de zomer van 1971 heel wat zwoele zomeravonden en feestelijkheden hebben afgespeeld. Zo tegen dat appartement aankijkend vertelde ik twee Britse dames: "There I engaged myself with my first wife thirty years ago".

Op haar vraag of ik nog getrouwd ben liet ik hen weten "No. I've been married with her more than twenty years, but then I found a new partner in the United Kingdom. She died in a car accident". Daarop liet de ene dame weten dat zij uit Norfolk afkomstig was en de andere "from South Wales". Hierop heb ik haar gezegd "My partner was the Princess of Wales". "What's your name?" "John Van der Heyden". "Never heard of it. I never have read anything about you". "Of course not. Because we kept that carefully secret. But We were setting up a company under the name Instituto Cervantes. It is registered at Companies House in Cardiff. You may check it." Ik heb haar ook laten weten dat ik heel wat Bitter heb gedronken 'after Diana's death'. Vervolgens mengde zich een Engelse vriend van de heer de Boer in het gesprek. Hij werkt voor P&O Ferries en vaart dagelijks van Felixstowe naar Hoek van Holland op en neer. P&O heeft haar Nederlandse vestiging in het Holland Office Centre in Hoofddorp. Eén van zijn collega's is naar zijn zeggen uiteindelijk butler van Diana geworden op Kensington Palace (Smith). Maar dat was in de tijd dat William pas vier jaar oud was. Rond 1987 dus. In die tijd ben ik gestopt met 'Het NIOW' en twee jaar later in Holland Office Centre in Hoofddorp terecht gekomen. En zo is de cirkel dus opnieuw gesloten. De heer de Boer is al zeven jaar eigenaar van de Royal Oak. Voordien had hij een café in Amsterdam, waarvan hij nu nog aandeelhouder is. Vervolgens werden wij vergast door het optreden van een Engelse zangeres uit Brighton. In de pauze heb ik haar gevraagd of zij het verhaal kende van King John the Second. Nee dat kende zij ook nog niet. Reden waarom ik haar het verhaal heb verteld van de Engelse jongedame en jongeman in december vorig jaar bij het busstation in Fuengirola, die mij de vraag stelde 'Are you a haircutter?', vermoedelijk naar aanleiding van de foto van 14 juni 1997 in Vanity Fair. 20.45 Valencia-Leeds vanavond. Dus maar weer naar Winstons bar. 23.16 Daar trof ik Hazel Wilkinson en Collin Call again. Zij gaan zaterdag naar huis. Dus vrijdagavond nog even bijpraten. She is a Lovely Lady and fund of Gold and Saphyres.

Vrijdag 11 mei 2001
De excursie waarvoor ik mij op deze vrijdag had opgegeven ging naar de bron van de rivier de Guadalquivir. Na terugkeer in Torremolinos ben ik ogenblikkelijk naar Winstons bar getogen om afscheid te nemen van Collin Call en zijn echtgenote Hazel Wilkinson uit Surrey. Collin kreeg de schrik van zijn leven toen hij plotseling mijn hand op zijn schouder voelde. Zijn positie gaf hij duidelijk aan in het gesprek met zijn gesprekspartners - twee dames uit Schotland - met de woorden "I am a Royal. So I don't carry any money". Hierna heb ik Hazel mijn persoonlijke gegevens verstrekt - including fingerprint - en heb afscheid van haar genomen met de woorden "Give my regards to the neighbours".

Zo is onze limited ook nog steeds even "dormant" als de Valkhofstichting sinds het schrijven van Her Majesty's tax collector zoals vermeld op pagina 369 van mijn Letters: "Date: 29 July 1997. Our ref: 240/67551 27448/LW. Dear Sirs, Thank you for your letter dated 25 June 1997. I can confirm that your file has been made dormant and it will be reviewed in due course. Yours faithfully, L Waller." Het lijkt mij dus een goede zaak om deze aangelegenheid met een beleggingsclubje te bespreken. Ik heb mijn uitkering vandaag ook nog niet ontvangen en er moet wel brood op de plank komen. Oók voor Herman Veenendaal en onze voetbalclub. De jaarvergadering van de Valkhofvereniging werd gisteravond afgesloten door de heer Herman de Heiden, voormalig stadsarchivaris van de Gemeente Nijmegen. Ik ken hem nog van de genealogiecursus van mevrouw Leny Aben. Hij hield een boeiend betoog over de Sint Gertrudiskapel, de oudste kerk van Nijmegen uit de zevende eeuw, waarvan ook nog slechts een ruïne rest. Nadat hij had laten weten dat Graaf Willem III van Holland in de middeleeuwen in een later stadium tot Rooms Keizer was gekroond werd het mij duidelijk hoe groot de invloed van de latere Florissen Graven van Holland is geworden. De invloed van de Friese voorouders van de familie Halbertsma uit Staveren reikte toen al tot aan de Nijmeegse buitengrenzen. Naar ik van de heer De Heiden heb begrepen waren zij zelfs al tot het centrum van het oude Noviomagus binnengedrongen. Welaan geen geringe prestatie van die Friezen, die Bonifatius hebben vermoord bij Ee. Dat was toen Nummer Eén. TOT MORGEN P.S. Ik ben van mening dat Jan Peter Balkenende mijn website goed dient te bestuderen voordat hij nog verdere uitspraken doet in de Griekse hoofdstad zonder enige ruggespraak.

Zondag 18 mei 2003
Leuke dag gisteren. Verzonden: Subject: bedrijfscommunicatie in Spanje Date: Sun, 18 May 2003 15:47:31 To: To: De heer Bert van Onna Geachte Heer van Onna, Met dank voor de gisteren ontvangen gastvrijheid zend ik u hierbij het door mij toegezegde berichtje. Al vanaf het begin van mijn managementopleiding op de Baak te Noordwijk in 1988 houd ik een dagboek bij en rapporteer ik aan mijn collega's. Onderstaand treft u het eerste gedeelte aan van mijn verslag van gisteren.

De workshop van de kring bedrijfscommunicatie begon om 14.00 uur. Ik was echter reeds om 13.30 uur in de Thomas van Aquinostraat gesignaleerd. Daar werd ik uitgenodigd om deel te nemen aan de workshop van de afdeling bedrijfswetenschappen over bedrijfsethiek. Ik had de indruk dat hij was getipt door "de stille kracht". Dat was al direct een dilemma omdat ik de vakgroep bedrijfscommunicatie had toegezegd aldaar acte de présence te geven. Nochtans heb ik het eerste gedeelte van de presentatie door een medewerker van KPMG kunnen meemaken. KPMG is zich met het integriteitsmanagement gaan bezighouden vanaf het moment dat ik bij de CRI in Zoetermeer aan het werk ben getogen gedurende een dag in de week. Zeer interessant gezien het gestelde in mijn Mission Statement. Uiteindelijk heb jij (collega LH) mij op het spoor gezet van ethiek, integriteit en congruentie. Dit heb ik vanaf 1991 als leidend beginsel gehanteerd bij al mijn handelen. Er ontstond dan ook een interessante discussie over het thema "moet de manager het goede voorbeeld geven?". Hij of zij moet het goede voorbeeld zijn. Vaak kost dat jaren voordat het navolging krijgt, maar ik heb de indruk dat het nu begint te lukken na twaalf en een half jaar. Dat lijkt mij wel een nieuw feestje waard. Het hele verhaal deed mij sterk denken aan het boek over dilemma's van Liesbeth Halbertsma. Helaas kon ik het programma niet blijven volgen in verband met mijn commitment met 'bedrijfscommunicatie'. Nadat aldaar in de inleiding inzake een onderzoek over gebruik van talen in Nederlandse organisaties door de heer Bert van Onna uitsluitend werd gesproken over Frans, Duits en Engels heb ik hem laten weten dat ik dan wel weer kon vertrekken. Het deed mij direct denken aan mijn jaar van afstuderen 1977. Er was geen werk voor een eerstegraads docent Spaans. Er was echter wel een belangrijk onderzoek gaande naar de behoefte aan vreemde talen door het Instituut van Toegepaste Taalkunde onder leiding van ene heer Theo van Els. 26 jaar later mijn gastheer van gisteren. De voormalige rector magnificus die mij op 28 augustus 1995 tot de promotie aan zijn universiteit heeft toegelaten.

Op nadrukkelijk verzoek van de heer Van Onna ben ik echter gebleven en heeft hij zijn speech aangepast door te spreken over de talen Frans, Duits, Engels en zovoort. Het werd een interessante lezing die tot de uiteindelijke conclusie leidde dat in feite niemand weet hoe groot de behoefte is aan communicatieve vaardigheden in een vreemde taal bij Nederlandse bedrijfsorganisaties. Er is dan ook degelijk behoefte aan een vorm van 'talenmanagement'. Ik denk dat het Spaans daarin een voortrekkersrol zal krijgen. Mede vanwege het feit dat wij steeds hebben moeten vechten om een plaats in het angelsaksische maatschappelijke bestel te verwerven heeft het Spaans al een voortrekkersrol vervuld in de didactische vernieuwing van het moderne vreemde talenonderwijs nadat Cees van Esch in 1975 de werkgroep leerganganalyse heeft ingesteld na mijn advies daartoe. Brigitte Planken gaf nadien een interessante presentatie over onderwijsvernieuwing bij bedrijfscommunicatie Engels. Mede in verband met haar samenwerking met de vakgroep Spaans beschouw ik dit verhaal als een belangrijke ontwikkeling inzake de komende managementactiviteiten van onze holding aan de Spaanse zuidkust. Inzake haar Student Activerend Onderwijs heb ik voor het eerste studiejaar vier belangrijke fasen van een project genoteerd:

1. Planning a city trip (UK or US)
2. Conducting a small-scale marketing study
3. Setting up a joint venture
4. Organizing a trade fair

Inhoudelijk vindt er horizontale integratie plaats. Inzake het opzetten van een joint venture met Organisatie & Management en Interculturele Communicatie. Inzake de organisatie van een beurs met Interculturele Communicatie, Marketing, Statistiek en Informatie en Communicatie Technologie. Opdrachten en leertaken worden gericht op een bedrijfscommunicatieve setting. Als afsluiting maken de studenten een 'Recommendation report', een schriftelijke presentatie met conclusies en aanbevelingen uit eigen marketing onderzoek. De opzet doet mij sterk denken aan mijn 'Spanjeproject' voor Nieuw Elan in 1989. Ik nodig deze vakgroep dan ook van harte uit om een soorgelijk project met mij samen uit te werken voor een project aan de Spaanse zuidkust bestaande uit:

1. Een citytrip plannen naar Sevilla, Málaga en/of Madrid
2. Een marketingstudie verrichten onder Nederlandse bedrijven met Spaanstalige contacten.
3. Een Nederlands-Spaanse joint venture opzetten
4. Een beurs organiseren voor het Nederlandse bedrijfsleven in het Palacio de Congresos Costa del Sol in Torremolinos.

Ik ben bereid dit project persoonlijk in Spanje te begeleiden. Mijn eigen readers van Nieuw Elan/de Baak en CERYSE Madrid stel ik daarvoor graag beschikbaar. Laatstgenoemde Spaanstalige readers zijn tot stand gekomen onder leiding van voormalig Philips-directeur Julio Sampedro te Madrid. Graag spreek ik dit voorstel op zo kort mogelijke termijn met u door aangezien ik op 9 juni aanstaande weer voor drie maanden naar Spanje terugkeer. Uw reactie zie ik met belangstelling tegemoet. Met vriendelijke groet, JOHN L. VAN DER HEYDEN Instituto Cervantes NBLEW

Hierna heeft het gezelschap zich naar het Erasmusgebouw begeven voor de receptie en de opening van de feestelijkheden door Prof. Dr. Theo van Els. Hij verwelkomde daarbij in het bijzonder de heer De Wijkerslooth, broer van de huidige voorzitter van het College van Procureurs Generaal van het Openbaar Ministerie die vanmiddag ook in Buitenhof te zien was. De enige bekende die ik verder aantrof was de heer Fer Boshouwers. Bekend uit mijn faxbericht van 31 juli 1996 aan Hare Majesteit de Koningin Vervolgens vertrokken de feestgangers naar de Refter voor het diner. Ik trof daar al direct de heer Prof. Dr Hugo de Schepper en zijn echtgenote. Ik heb de heer De Schepper in februari 1995 leren kennen tijdens mijn laatste nascholingscursus voor docenten Spaans in Han-sûr-Lesse in België onder leiding van Cees van Esch en Marc van der Linden. Nadien heb ik hem verzocht als mijn promotor op te treden. Ik heb nu het genoegen gehad met hem en zijn echtgenote te dineren alsmede met Dr Bekelaar - eveneens emeritus historicus - en zijn echtgenote en een pas afgestudeerde amerikanist. Dit bood mij de gelegenheid hen in kennis te stellen van de gedachtenwisseling die ik terzake met Prof.Dr. Peter Rietbergen heb gevoerd. Ik geef echter nog steeds de voorkeur aan een eredoctoraat aangezien de dagelijkse praktijk mij voortdurend bezighoudt en ik beleidsmatig geen moment mag verzaken. Ik heb de heer De Schepper in 1995 ook nog uitgenodigd in het bestuur van de Stichting Cervantes Benelux plaats te nemen. Hij heeft dat toen afhankelijk gesteld van de onderhandelingen omtrent mijn handelsmerk. Ik heb hem gisteravond laten weten dat ik nog steeds in het bezit ben van mijn rechten en de Spaanse vestigingen in Brussel en Utrecht de facto nog illegaal zijn. Ook heb ik mijn verantwoordelijkheid genomen voor de problematiek van PRINSES MARGARITA omdat ik van mening ben dat zij de koningin met rust moeten laten. Uiteindelijk ben ík de oprichter van de Stichting Cervantes Benelux. De heer en mevrouw De Schepper gaan soms bij Koning Albert op bezoek in Brussel. Onder meer tijdens het huwelijk van Filip en Mathilde. 18.15 Het congres van D66 heeft regeringsdeelname goedgekeurd. Ik zag Laurens Jan Brinkhorst en Hans van Mierlo gebroederlijk in beeld. Ik hoop dat die partij thans tot de noodzakelijke maatregelen kan overgaan binnen de regering. Ik heb mijn tafelgenoten ook mijn boek getoond. In verband met een discussie over wetenschappelijke vaststellingen heb ik de heer Bekelaar laten weten dat ik ervoor heb gekozen uitsluitend verifiëerbare feiten te communiceren en geen interpretaties. Dat maakt het werk ook een stuk gemakkelijker voor Queen Elizabeth. Ook Professor van Els heb ik inzage gegeven in mijn boek en hem laten weten dat ik mijn verantwoordelijkheden jegens Diana zwaarder heb laten wegen dan mijn promotie. Na de maaltijd heeft de heer Van Els het feestprogramma geopend. Het spits werd afgebeten door een columnist met de naam Han Beijersbergen en door de Nijmeegse sopraan Quirine Melssen met een lied met de tekst "I met a man in Paris. He bought me a ring. But I said I can not marry you". Hierna een optreden van een cabaretier uit Helmond. Hij riep zeer onaangename herinneringen op uit de periode 30 april 1993 en daarna, waarop ik de heer Boshouwers in kennis heb gesteld van de toendertijd noodzakelijk geachte Operatie Heidebezem in het verlengde van mijn loopbaanadvies: Sla je eerste slag op eigen kracht. Ik hoop dan ook dat de beschaving weer eens terugkeert in het zuiden des lands. Daarna volgde het dansgedeelte. Schoorvoetend. Pas in het laatste halfuur waagde het grootste gedeelte van de blijvers zich op de dansvloer ten gevolge van de muziek uit de sixties. Dat werkte aanstekelijk. Ik raakte daarbij in gesprek met een charmante dame die erg veel weg had van Sylvia Tóth. Zij bood mij op de valreep een biertje aan en ik heb haar ook mijn boek laten zien. Zij reageerde met veel begrip. Helaas had ik te weinig tijd om met haar door te praten. De belangrijkste doelpunten vallen altijd in de laatste minuut. Ik ontving ook nog de felicitaties voor de totstandkoming van Paars III op de plaats waar ik op 7 oktober 2000 met Thom de Graaf heb gesproken. Met de laatste bus van 00.23 ben ik - in gezelschap van een Engelse dame uit Londen - naar de Dukenburg teruggekeerd. Hier ontving ik een berichtje van Lee uit de 'Bar Number One' in Torremolinos.

"Subject: Re: Terugkeer Date: Sat, 17 May 2003 12:49:32 +0000 From: "Lee Bergkamp" Hoi buurman. Hiero alles best. Het weer is niet echt groots de laatste tijd, wel lekker, maar niet overdreven goed. De post valt reuze mee, ik heb nog geen extra kast hoeven kopen om het op te slaan. Ik heb 3 en een halve week verkering, met een Amersfoortse, genaamd Liesbeth! Kan het nog vreemder? Ze woont in NL, maar we hebben elkaar al een paar keer gezien en ze komt 1 juni weer een dag of 5. Daarna moeten we toch maar eens kijken hoe we t gaan aanpakken. Leuk dat je er binnenkort weer bent. Hoop dat alles goed is gegaan in t ziekenhuis en dat de zaken ook goed lopen. ik hoor t allemaal wel als je weer in de 7e hemel bent. Mocht je je zoon en schoondochter nog zien, doe ze de groeten van me en pas goed op je zelf, ik kan t nu even niet!! John, t beste, tot gauw Lee." Reactie: "Subject: IN DE LIFT Date: To: Lee Bergkamp Bedankt Lee voor jouw mailtje. Het doet mij goed iets uit het zonnige zuiden te vernemen. Proficiat met jouw Amersfoortse. Bofkont! De naam spreekt mij wel tot de verbeelding. Toevallig moet ik op 6 juni ook in Amersfoort zijn voor een reünie van de SROC (School Reserve Officieren Cavalerie). Mijn collega met dezelfde voornaam is hier ook eens actief geweest op de Vlasakkers in de organisatie van de wereldruiterspelen. We praten toch niet over dezelfde persoon? Kort na mijn aankomst hier in Nederland ben ik naar een Nederlandse film geweest met de titel 'Liever verliefd'. Een leuk niemendalletje waarin de hoofdrolspeelster verliefd wordt op twee heren die ook nog goede vrienden zijn van elkaar. Dat gaf nogal wat problemen. Zeker op de dag dat beide heren besloten haar een huwelijksaanzoek te doen. Check het even. Mijn collega tref je aan op Nieuwe Stofzuiger. Mijn aanzoek aan haar dateert nog van oudejaarsavond. Daar heb ik nog geen reactie op ontvangen, hoewel ik haar elke dag een mailtje stuur. Voornamelijk zakelijk. Ook dit bericht doe ik haar toekomen in het kader van de broodnodige ethiek en integriteit. Ik kom graag terug in de Zevende Hemel. Maar de meeste mensen doen dat met zijn tweeën. Zou wel leuk zijn. Gisteren heb ik een leuk feest meegemaakt ter gelegenheid van het tachtigjarig bestaan van de Nijmeegse Universiteit. Op het laatste moment raakte ik in gesprek met een dame die erg veel weg had van Sylvia Tóth. Sylvia is kennelijk ook weer vrijgezel nadat ik haar mijn brief De Doorzetter heb doen toekomen. Haar voormalige vriend Boonstra moet opnieuw voor de rechtbank verschijnen in hoger beroep van het Openbaar Ministerie. Erg handig heeft hij niet geopereerd inzake de opbouw van ons bedrijf. Ik weet dus niet of Sylvia te oud voor mij is. Wij raakten in gesprek in verband met het geweldige saxofoonspel van de leider van de Kom maar terug als u nuchter Band.

Hij heeft wel iets weg van de schrijver A.F.Th. (Adri) van der Heijden. Ik heb Adri onlangs gesproken en hem mijn boek cadeau gedaan voor de PR in de uitgeverswereld. Dit wat de zaken betreft. Ik heb nog een groot aantal gesprekken gevoerd en contacten gelegd die uiteindelijk tot het gewenste resultaat moeten leiden. De uiteindelijke beslissingsbevoegdheid heb ik echter al per 1 januari 1999 in de handen gelegd van Liesbeth. Zij vormt nu de TOP van mijn piramide. Hangt mijn groepsfoto nog boven de bar? Morgen gaat mijn derde paarse kabinet van start conform het advies dat ik op 24 januari heb gegeven. Dan kan er binnenkort weer een nieuwe groepsfoto worden gemaakt door de organisatoren van de Government Game Competitie. Deze keer onder de naam Cervantes Game. Hiertoe kan eventueel mijn foto van 9 oktober 1997 worden gebruikt IN DE LIFT te Noordwijk aan Zee.

6 AUGUSTUS 2003 JEANIUS